Kazimierz Bolesław Wawrzyniak
(1886-1977), Chwałkowo Kościelne

Urodził się 4 lipca 1886 roku w Mchach jako syn leśniczego Mikołaja Wawrzyniaka i Marcjanny z d. Kowalska. Ukończył szkołę powszechną w Chwałkowie, następnie uczył się kowalstwa do 1906 roku. W 1907 roku został powołany do odbycia służby obowiązkowej w armii niemieckiej z przydziałem do marynarki wojennej. Po powrocie z wojska w 1910 roku pracował w swoim zawodzie w Mchach. Po wybuchu I wojny światowej w 1914 roku został zmobilizowany i walczył w Cesarskiej Marynarce Wojennej. Służył m.in. na SMS Odin (Seiner Majestät Schiff ? Okręt Jego Królewskiej Wysokości), ale okręt jako przestarzały został wycofany z operacji wojennych w 1916 roku i pozostał w porcie w Wilhelmshaven. Najwyraźniej wówczas otrzymał przydział na inny okręt, gdyż 3 listopada 1918 roku brał udział w buncie marynarzy w Kilonii, buncie, który przerodził się w rewolucję niemiecką. Pod koniec roku 1918 wrócił do domu i przystąpił do organizatorów powstania wielkopolskiego. W grudniu 1918 roku utworzył w Mchach pluton Straży Ludowej i jako ?starszy? miał legitymację podpisaną przez komendanta powiatowego Straży Daniela Kęszyckiego. Wraz z ksiąskim oddziałem SL, na czele swego plutonu wyruszył w nocy 30 grudnia 1918 roku do Śremu na rozbrajanie niemieckiego garnizonu. 6 stycznia 1919 roku stawił się ze swym plutonem w śremskich koszarach. Formacja została wcielona do 2 kompanii batalionu śremskiego i już 13 wyruszyła na front pod Leszno z przydziałem na odcinku Pawłowice, dowodzonym przez książanina Romana Garbarczyka. Brał udział w walkach m.in. pod Pawłowicami i Robczyskiem. W trakcie kampanii wcielony do 6 PSWlkp. (później 60 PP) pozostał na froncie pod Lesznem do kwietnia 1919 roku. Został zwolniony z wojska w stopniu plutonowego. Prowadził oberżę w Chwałkowie, którą przed nim prowadził jego ojciec. Ożenił się 21 sierpnia 1920 roku w Chwałkowie z Kazimierą Bolesławą Kaczyńską. Był prezesem Towarzystwa Powstańców i Wojaków oraz członkiem Kółka Rolniczego w Chwałkowie. Zbierał dokumentację powstańczą i wnioskował o nadanie współtowarzyszom odznaki Grupy Leszno. W 1939 roku przeprowadził się do Ostrowa Wielkopolskiego. Od wybuchu II wojny światowej pracował w ogrodnictwie miejskim, a od 1942 roku zaczął pracę w Fabryce Wagon w Ostrowie Wielkopolskim. Po zakończeniu wojny fabrykę przekształcono w Zakłady Naprawcze Taboru Kolejowego. Pracował do emerytury, na którą przeszedł 1 grudnia 1953 roku. Należał do ZBoWiD-u w Ostrowie. Zmarł 19 maja 1977 roku, Kazimiera zmarła 15 września 1962 roku. Oboje zostali pochowani na cmentarzu w Krotoszynie.

ODZNACZENIA:
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921
Odznaka Pamiątkowa Wojsk Wielkopolskich
Odznaka Towarzystwa Powstańców i Wojaków
Odznaka Pamiątkowa Związku Weteranów Powstań Narodowych 1914-1919
Odznaka Grupy Leszno
Wielkopolski Krzyż Powstańczy - uchw. RP 11.04-0.899 z dnia 1958-11-04
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

ŹRÓDŁA:
Akta ZBoWiD Koło Książ, Koło Śrem
Archiwa rodzinne
Dokumenty Kazimierza Wawrzyniaka, dowódcy plutonu w 2 kompanii batalionu śremskiego
Centralne Archiwum Wojskowe via WTG Gniazdo

Nowa odsłona KOLEKCJI Wirtualnej Izby Regionalnej Gminy Książ Wielkopolski oraz nowa kolekcja Powstańcy Wielkopolscy Ziemi Ksiąskiej powstały przy finansowym wsparciu Starostwa Powiatowego w Śremie wysiłkiem redaktorów WIR - członków Stowarzyszenia Nasza Gmina.
Nad przebudową całej WIR w zgodzie z nową technologią pracujemy.

gir@ffe