Piotr Wojciechowski
(1892-?), Książek

Urodził się 13 października 1892 roku w Książku jako syn Walentego i Franciszki z d. Lormistrz. W Książu ukończył siedem klas szkoły powszechnej. W 1905 roku brał udział w strajku szkolnym. Po ukończeniu nauki, do 20 roku życia pracował w majątku Zakrzewo. W 1913 roku został powołany do armii niemieckiej. Nim skończył służbę obowiązkową, wybuchła I wojna światowa. Walczył na jej frontach do zakończenia wojny. Został zwolniony z wojska 20 grudnia 1918 roku w stopniu podoficera i wrócił do domu.

Powstanie wielkopolskie i wojna 1919-1921
Od razu wstąpił do Straży Ludowej obwodu Książ miasto, którą dowodził Stanisław Banaszyński. W nocy 30 grudnia 1918 roku wraz z oddziałem ksiąskiej SL wymaszerował do Śremu na rozbrajanie niemieckiego garnizonu. Po powrocie następnego dnia brał udział w rozbrajaniu Niemców. Między innymi wchodził w skład patrolu, który rozbroił miejscowego żandarma Klischa [Klitscha-], a także uczestniczył w odbieraniu broni lokalnemu Kriegerverrein (niemiecki Związek Weteranów). W pierwszych dniach stycznia z polecenia Stanisława Banaszyńskiego werbował ochotników do powstania, następnie wstąpił w szeregi 1 kompanii batalionu śremskiego dowodzonej przez ppor. Józefa Muślewskiego. Nie wiemy, czy brał udział w wyprawie zbąszyńskiej od 6 do 18 stycznia 1919 roku. Od 6 lutego walczył ze swoją kompanią pod Rawiczem w stopniu plutonowego, już pod dowództwem ppor. Adama Olsztyńskiego. W trakcie kampanii wcielony do 11 PSWlkp (później 69 PP) przeszedł z pułkiem szlak bojowy. W 1920 roku uzyskał awans na chorążego.

Ożenił się 1 czerwca 1919 roku w Śremie z Cecylią Michalak. Po zakończeniu wojny pozostał w wojsku w macierzystym 69 PP do wybuchu II wojny światowej. Brał udział w kampanii wrześniowej 1939 roku. Brał udział w walkach pod Łęczycą i obronie Kowla (na Wołyniu). Dostał się do niemieckiej niewoli w okolicach rzeki Bug. Zbiegł z otwartego obozu i udał się do Gniezna, gdzie przybył 18 października 1939 roku. W 1940 roku został skierowany do pracy w rolnictwie w powiecie gnieźnieńskim. Po wyzwoleniu w 1945 roku pracował przy organizacji Wójtostwa w gminie Łubowo w pow. gnieźnieńskim, w którym do 30 października 1946 roku pracował jako referent. Następnie, do września 1947 roku pracował jako administrator obiektów wojskowych garnizonu w Gnieźnie. Od 16 października 1947 roku był referentem w Prezydium Miejskiej rady Narodowej w Gnieźnie i magazynierem w Miejskim Przedsiębiorstwie Budowlanym. Od 1954 do 1960 roku pracował w Związku Zawodowym na etacie sekretarza Rady Zakładu przy REDP (?) w Gnieźnie. W 1960 roku przeszedł na rentę. Pełnił funkcję komendanta w gnieźnieńskim kole powstańców oraz funkcję radnego gminy Gniezno.

Odznaczenia:
Wielkopolski Krzyż Powstańczy - uchw. RP 11.04-0.899 z dnia 1958-11-04

ŹRÓDŁA:
Życiorys napisany własnoręcznie
Centralne Archiwum Wojskowe via WTG Gniazdo

Nowa odsłona KOLEKCJI Wirtualnej Izby Regionalnej Gminy Książ Wielkopolski oraz nowa kolekcja Powstańcy Wielkopolscy Ziemi Ksiąskiej powstały przy finansowym wsparciu Starostwa Powiatowego w Śremie wysiłkiem redaktorów WIR - członków Stowarzyszenia Nasza Gmina.
Nad przebudową całej WIR w zgodzie z nową technologią pracujemy.

gir@ffe