Ignacy Tomczak
(1893-1919), Kiełczynek
Urodził się 9 lipca 1893 roku w Brzostowie w pow. jarocińskim jako syn gospodarza Kazimierza Tomczaka i Agnieszki z d. Kaźmierczak. Wkrótce rodzice przenieśli się do Kiełczynka.
Powstanie wielkopolskie
Z początkiem stycznia 1919 roku w stopniu kaprala wstąpił na ochotnika do śremskiego batalionu powstańczego. Wraz ze swoją formacją 13 stycznia 1919 roku wyruszył na front pod Leszno. Tam otrzymał przydział do 2 kompanii dowodzonej przez chor. Mariana Trawińskiego. Brał udział w walkach z pociągiem pancernym pod Kąkolewem, następnie na odcinku Pawłowice. 29 stycznia 1919 roku podczas niemieckiego ostrzału miotaczami min pod Robczyskiem został ranny odłamkiem w szyję i zmarł na rękach Józefa Jackowiaka. Był pierwszym poległym powstańcem Ziemi Ksiąskiej. Jego pogrzeb 2 lutego 1919 roku na cmentarzu w Książu, pogrzeb "pierwszej ofiary bandyckiego Heimatschutzu" - jak pisał "Kurier Poznański" [nr 34/1919] - stał się wielką manifestacją patriotyczną. Na miejscu jego grobu w 1929 roku utworzono wspólną mogiłę kolejnych dwóch poległych powstańców: Wilhelma Adamskiego i Antoniego Webera oraz zmarłego śmiercią naturalną powstańca styczniowego Jakuba Twardowskiego i postawiono pomnik Powstańców Wielkopolskich.
ŹRÓDŁA:
"Wiadomości Śremskie" nr 19/1929
Wspomnienia Józefa Jackowiaka