Ludwik Król
(1899-1962), Książ
Urodził się 25 sierpnia 1899 roku w Mchach jako syn robotnika Jana Króla i Józefy z d. Mazurek.
Powstanie wielkopolskie
Wiemy jedynie, że w powstaniu wielkopolskim dosłużył się stopnia kaprala. O jego uczestnictwie w powstaniu świadczy członkostwo w zarządzie Związku Weteranów Powstań Narodowych RP 1914-1919 Koło Książ - był współzałożycielem i ławnikiem.
13 stycznia 1929 roku ożenił się w Chwałkowie Kościelnym z Heleną z domu Srol. Małżonkowie zamieszkali w Chwałkowie, gdzie Ludwik prowadził rzeźnictwo i sklep mięsny. W październiku 1939 roku został aresztowany przez Niemców i był przetrzymywany jako zakładnik przeznaczony do rozstrzelania w razie jakichkolwiek niepokojów wzniecanych przez Polaków. W marcu 1940 z całą rodzina został wysiedlony do Generalnej Guberni, do Tarnobrzega, gdzie pozostali do końca wojny, utrzymując się z pracy w lesie. W kwietniu 1945 roku pierwszym transportem wrócił do Chwałkowa, ale po jego rzeźnictwie nie było już śladu. Nowe polskie władze zachęcały do zasiedlania ziem odzyskanych. Ludwik wraz z rodziną osiedlił się w Kargowej, zasiedlił rzeźnictwo Niemca Richarda Hunolta. W roku 1950 zlikwidował prywatne rzeźnictwo ze względu na częste nękanie przez funkcjonariuszy UB i podjął pracę w Gminnej Spółdzielni, początkowo jako referent ds. żywca, a następnie jako kierownik sklepu masarni. Zmarł w czasie pracy 3 marca 1962 roku, pochowany został na cmentarzu parafialnym w Kargowej.
Notatka sporządzona na podstawie:
Kargowskie wspomnienia - Historia Kargowej w opowieściach mieszkańców - wywiad z córką Ludwika Moniką Król.
ŹRÓDŁA:
Archiwa rodzinne
Archiwum Państwowe w Poznaniu