Stanisław Gabała
(1895-1972), Zakrzewice
Urodził się 27 lipca 1895 roku w Zakrzewicach jako syn Tomasza i Antoniny z d. Głuszak. Jako żołnierz armii niemieckiej brał udział w I wojnie światowej od początku do końca. Jego ojciec, Tomasz Gabała był w gronie tajnych konspiratorów przygotowujących powstanie w Książu i organizujących przyszłą polską władzę.
Powstanie wielkopolskie
7 stycznia 1919 roku zgłosił się na ochotnika do 3 kompanii dolskiej batalionu śremskiego i 6 lutego pod dowództwem ppor. Tomasza Paula wyruszył na front pod Rawicz. W walkach pod Miejską Górką został ranny w pierś i przebywał w szpitalu w Miejskiej Górce, później w Skoraczewie. Po wyzdrowieniu dołączył 10 maja 1919 roku do 11 PSWlkp (później 69 PP), w którego skład weszła jego rodzima kompania, i z początkiem 1920 roku wyruszył z pułkiem na wojnę polsko-bolszewicką. 15 listopada 1921 roku został bezterminowo zwolniony z wojska.
Zmarł 17 sierpnia 1972 w Orzechowie, w gminie Miłosław, i został pochowany na tamtejszym cmentarzu.
Odznaczenia:
Medal Niepodległości - MP nr 177/1938
Wielkopolski Krzyż Powstańczy - uchw. RP 03.29-0.173 z dnia 1971-03-29
ŹRÓDŁA:
Centralne Archiwum Wojskowe via WTG Gniazdo
Wspomnienia Tomasza Gabały, "Żołnierz Wielkopolski" nr 36/1927