Stanisław Malinowski
(1900-1989), Kiełczynek
Urodził się 8 grudnia 1900 roku w Jaworach w pow. gostyńskim jako syn Wojciecha i Marianny z d. Mróz. W latach 1906-1914 uczęszczał do szkoły powszechnej. W roku 1917 został powołany do armii niemieckiej i walczył na frontach I wojny światowej. Wrócił do domu we wrześniu 1918 roku
Powstanie wielkopolskie
Na początku stycznia wstąpił do tworzącego się w Gostyniu, pod dowództwem Bernarda Śliwińskiego, wojska powstańczego. Otrzymał przydział do 4 kompanii gostyńskiej dowodzonej przez sierż. Ignacego Talarczyka z Borku. Wraz z kompanią brał udział w ciężkich walkach na froncie południowym pod Lesznem, Osieczną i Kąkolewem. Według zaświadczenia dowódcy kompanii "był dobrem żołnierzem, spełniał swoje obowiązki żołnierskie sumiennie i odznaczał się męstwem i odwagą wobec nieprzyjaciela. Brał udział we wszystkich atakach i kontratakach". Najprawdopodobniej pozostał w służbie wojskowej do końca działań wojennych, ale nie mamy na to śladów.
Po zwolnieniu z wojska wyjechał na Górny Śląsk, gdzie pracował jako górnik w kopalni do 1926 roku. Ożenił się w 1925 roku w Książu z Marianną Günther i rok później przeprowadził się z żoną do Kiełczynka, gdzie podjął małe gospodarstwo rolne w Kiełczynku. W roku 1967 przepisał gospodarstwo na syna, a od maja 1969 zatrudnił się w bazie maszynowej SKR w Książu. W latach 70. został awansowany do stopnia podporucznika za udział w powstaniu wielkopolskim. Zmarł 8 lipca 1989 roku w Lesznie i tam został pochowany.
Odznaczenia:
Wielkopolski Krzyż Powstańczy - uchw. RP 01.09-0.2 z dnia 1960-01-09
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
ŹRÓDŁA:
Akta ZBoWiD Koło Książ, Koło Śrem
Archiwa rodzinne
Centralne Archiwum Wojskowe via WTG Gniazdo
Akta Komisji Weryfikacyjnej Związku Powstańców Wielkopolskich 1936-1939