Antoni Szczepaniak
(1894-1969), Chwałkowo Kościelne
Urodził się 11 stycznia 1894 roku w Chwałkowie jako syn Franciszka i Michaliny z d. Wesołek. W latach 1900-1908 uczęszczał do szkoły powszechnej w Chwałkowie. Ożenił się w Pyszącej z Weroniką Szczepaniak i tam się osiedlił.
Powstanie wielkopolskie i wojna 1919-1921
Brał udział w rozbrajaniu śremskiego garnizonu i w przejmowaniu władzy w Śremie z 30 na 31 grudnia 1918 roku. Od razu wstąpił do formującego się wojska powstańczego. Otrzymał przydział do 2 kompanii batalionu śremskiego i 13 stycznia 1919 roku wyruszył ze swoją formacją na front pod Leszno. Brał udział w walkach m.in. w rejonie Kąkolewa i pod Robczyskiem. Jako żołnierz Grupy Leszno został wcielony do 6 PSWlkp (później 60 PP). 27 czerwca 1919 roku, gdy pułk nadal stacjonował pod Lesznem, dostał się do niemieckiej niewoli. Został osądzony i skazany na pięć lat ciężkiego więzienia w Głogowie za udział w powstaniu wielkopolskim. Zwolniony 1 listopada 1919 roku, przyłączył się do swojego pułku i brał udział w jego działaniach do 11 listopada 1920 roku, kiedy to został zdemobilizowany. Czas demobilizacji wskazuje. Że mógł walczyć na wojnie polsko-bolszewickiej, ale nie mamy na to potwierdzenia.
Mieszkał w Pyszącej do końca życia. Ożenił się powtórnie, 14 listopada 1937 roku w Chwałkowie z Agnieszką Wesołek 14 listopada 1937 roku. Po II wojnie światowej należał do ZBoWiD-u Koło Książ. Zmarł 3 maja 1969 roku w Pyszącej. Został pochowany w Śremie na cmentarzu garnizonowym. Rodzina przekazała jego dyplom i czapkę powstańczą szkole w Pyszącej, która nosi imię Powstańców Wielkopolskich.
ODZNACZENIA:
Wielkopolski Krzyż Powstańczy - uchw. RP 03.15-0.79 z dnia 1958-03-15
ŹRÓDŁA:
Akta ZBoWiD Koło Książ, Koło Śrem
Archiwa rodzinne
Centralne Archiwum Wojskowe via WTG Gniazdo