Franciszek Grewling
(1895-1977), Kiełczynek

Urodził się 24 stycznia 1895 roku w Kiełczynku jako syn gospodarza Andrzeja Grewlinga i Franciszki z d. Jędrzejczak. W 1898 roku rodzice przeprowadzili się do Chociczy, gdzie w latach 1901-1905 uczęszczał do szkoły powszechnej. Po zakończeniu nauki pracował w majątku Chocicza do 9 listopada 1914, kiedy otrzymał powołanie do niemieckiej armii. Służył na frontach I wojny światowej do 10 grudnia 1918 roku.

Powstanie wielkopolskie i wojna 1919-1921
Od 29 grudnia 1918 roku brał udział w walkach ulicznych w Poznaniu w spontanicznie formowanych oddziałach. Pod koniec stycznia 1919 roku w stopniu kaprala wstąpił ochotniczo do formowanego w koszarach na Jeżycach 1 Pułku Rezerwowego Strzelców Wielkopolskich, przemianowanego w marcu 1919 roku na 10 PSWlkp (później 68 PP). Brał udział w działaniach wojennych pułku do 30 kwietnia 1920 roku, m.in. na wojnie polsko-bolszewickiej. Z powodu częściowej demobilizacji był tymczasowo urlopowany i wcielony do służby wojskowej ponownie 15 lipca 1920 roku, tym razem do 15 Pułku Ułanów Poznańskich. W wojsku służył do 10 stycznia 1921 roku.

Podczas czasowej demobilizacji w 1920 roku ożenił się z Agnieszką Marciniak w miejscowości Pecna, w pow. śremskim, i tam osiadł. Po zwolnieniu z wojska pracował jako robotnik budowlany. 21 maja 1922 roku wstąpił do służby w Straży Granicznej. Pełnił służbę na granicy południowej w województwie lwowskim, w Komisariacie Straży Celnej w Siankach od 6 lipca 1922 do czerwca 1935 roku. 1 lipca 1935 roku został przeniesiony do Sanoka, gdzie pracował do wybuchu wojny. W kampanii wrześniowej 1939 walczył na froncie południowym do 19 września. W tym dniu przekroczył razem z wojskiem granicę z Rumunią. W Rumunii przebywał do końca grudnia 1939, następnie we Francji, Belgii i Anglii. 9 września 1946 roku wrócił do kraju i został zdemobilizowany w stopniu chorążego. Wrócił do rodziny w Pecnej. W kwietniu 1947 roku został przyjęty do służby w Urzędzie Celnym w Kostrzynie, gdzie pracował do 1952 roku. Następnie, do 1957 roku pracował jako dyspozytor w Przedsiębiorstwie Żeglugi na Odrze. W hotelu robotniczym Gorzowskiego Przedsiębiorstwa Budowlanego przepracował rok 1958 i przeszedł na rentę. Był członkiem ZBoWiD-u Koło Kostrzyn n/Odrą. Zmarł 27 kwietnia 1977 roku w Kostrzynie i tam został pochowany.

Odznaczenia:
Brązowy Krzyż Zasługi
Wielkopolski Krzyż Powstańczy - uchw. RP 12.22-0.2000 z dnia 1969-12-22

ŹRÓDŁA:
Życiorys napisany własnoręcznie
Centralne Archiwum Wojskowe via WTG Gniazdo

Nowa odsłona KOLEKCJI Wirtualnej Izby Regionalnej Gminy Książ Wielkopolski oraz nowa kolekcja Powstańcy Wielkopolscy Ziemi Ksiąskiej powstały przy finansowym wsparciu Starostwa Powiatowego w Śremie wysiłkiem redaktorów WIR - członków Stowarzyszenia Nasza Gmina.
Nad przebudową całej WIR w zgodzie z nową technologią pracujemy.

gir@ffe