Józef Madaliński
(1893-1974), Książ
Urodził się 1 marca 1893 roku w Mchach jako syn gospodarza Jana Madalińskiego i Franciszki z d. Psyk. W 1909 roku wyjechał zarobkowo do Niemiec. Tam, w 1913 roku został powołany jako poborowy do armii niemieckiej z przydziałem do pułku piechoty w Rastatt. Służył do końca I wojny światowej. Wrócił do domu 7 grudnia 1918 roku.
Powstanie wielkopolskie i wojna 1919-1921
W styczniu 1919 roku wstąpił w stopniu kaprala do 1 Pułku Rezerwowego Strzelców Wielkopolskich formowanego w Poznaniu. Walczył ze swoją formacją pod Szubinem, Rynarzewem, Zbąszyniem, Lesznem i Kępnem jako dowódca plutonu. 1 PRSWlkp został wcielony do 10 PSWlkp (później 68 PP). Z tym pułkiem najprawdopodobniej walczył na wojnie polsko-bolszewickiej.
Po powstaniu pozostał w wojsku polskim. Jako kapral 1 Kompanii 10 Pułku Strzelców Wielkopolskich w Poznaniu wziął ślubu 26 maja 1919 roku w Mchach z Franciszką Zalewską. W stopniu starszego sierżanta pełnił funkcję szefa kompanii w 68 PP w garnizonie we Wrześni. Żona z córką zginęły w zbombardowanym pociągu podczas próby ewakuacji do Warszawy we wrześniu 1939 roku. Pozostała trójka dzieci została wówczas trwale okaleczona. W czasie okupacji niemieckiej pracował w różnych przedsiębiorstwach budowlanych jako robotnik. Był więziony i torturowany przez Gestapo. W 1946 roku ożenił się powtórnie, z Józefą Ratajczak. Ślub odbył się w Książu. 31 marca 1948 roku został przez Ministerstwo Obrony Narodowej przeniesiony w stan spoczynku. Należał do ZBoWiD-u Koło Książ. Zmarł 21 kwietnia 1974 roku w Książu i został pochowany na tamtejszym cmentarzu parafialnym.
Odznaczenia:
Krzyż Walecznych 1920
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921
Wielkopolski Krzyż Powstańczy - uchw. RP 12.06-0.960 z dnia 1957-12-06
ŹRÓDŁA:
Akta ZBoWiD Koło Książ, Koło Śrem
Archiwa rodzinne
Centralne Archiwum Wojskowe via WTG Gniazdo