W 1818 roku powstało bractwo strzeleckie w Książu. Wiedzę na temat jego działalności posiadamy od 1902 roku, z zachowanych protokolarzy.
Prawdziwy rozkwit działalności braci strzelców w Książu nastąpił w dwudziestoleciu międzywojennym. Obywatele Książa skupieni w bractwie z niezwykłym zapałem i aktywnością włączyli się w życie społeczności miasta. Uświetniali wszystkie uroczystości o charakterze państwowym, patriotycznym czy religijnym. Na potrzeby swojej działalności pobudowali z własnych środków Ogród Bractwa Kurkowego wraz ze strzelnicą i słynną "tancbudą", która służyła mieszkańcom Książa jeszcze w latach sześćdziesiątych ubiegłego wieku.
Szeregi ksiąskiego bractwa wypełniali najznamienitsi obywatele - członkowie Magistratu z burmistrzem Edmundem Borysem na czele, przedsiębiorcy, kupcy i rzemieślnicy, a także słynny doktor Maksymilian Krybus, kierownik poczty Augustyn Ohla, nauczyciel i późniejszy dyrektor szkoły powszechnej Józef Guzik czy dyrektor banku Jan Cyplik. W "Księdze jubileuszowej Bractwa Kurkowego w Poznaniu" z 1929 roku wymienia się z imienia, nazwiska i rodzaju zajęcia 48 braci kurkowych w Książu.
Próby wznowienia działalności w latach 1946-1948 zakończyła ustawa zakazująca tworzenia organizacji paramilitarnych. Od 2010 roku istnieje w Książu Kurkowe Bractwo Strzeleckie, które kontynuuje działalność szacownych poprzedników.