Wirtualna Izba Regionalna Gminy Książ Wielkopolski

Ludzie

Kazimierz Bolesław Wawrzyniak

powstaniec wielkopolski
[ur. 1886 - zm. 1977]

Źródło: Kolekcja WIR
Autor: Tomasz Jankowski

Miejsce: Chwałkowo Kościelne

Urodził się 4 lipca 1886 roku w Mchach jako syn leśniczego Mikołaja Wawrzyniaka i Marcjanny z d. Kowalska. Ukończył szkołę powszechną w Chwałkowie, następnie uczył się kowalstwa do 1906 roku. W 1907 roku został powołany do odbycia służby obowiązkowej w armii niemieckiej z przydziałem do marynarki wojennej. Po powrocie z wojska w 1910 roku pracował w swoim zawodzie w Mchach. Po wybuchu I wojny światowej w 1914 roku został zmobilizowany i walczył w Cesarskiej Marynarce Wojennej. Służył m.in. na SMS Odin (Seiner Majestät Schiff ? Okręt Jego Królewskiej Wysokości), ale okręt jako przestarzały został wycofany z operacji wojennych w 1916 roku i pozostał w porcie w Wilhelmshaven. Najwyraźniej wówczas otrzymał przydział na inny okręt, gdyż 3 listopada 1918 roku brał udział w buncie marynarzy w Kilonii, buncie, który przerodził się w rewolucję niemiecką. Pod koniec roku 1918 wrócił do domu i przystąpił do organizatorów powstania wielkopolskiego. W grudniu 1918 roku utworzył w Mchach pluton Straży Ludowej i jako ?starszy? miał legitymację podpisaną przez komendanta powiatowego Straży Daniela Kęszyckiego. Wraz z ksiąskim oddziałem SL, na czele swego plutonu wyruszył w nocy 30 grudnia 1918 roku do Śremu na rozbrajanie niemieckiego garnizonu. 6 stycznia 1919 roku stawił się ze swym plutonem w śremskich koszarach. Formacja została wcielona do 2 kompanii batalionu śremskiego i już 13 wyruszyła na front pod Leszno z przydziałem na odcinku Pawłowice, dowodzonym przez książanina Romana Garbarczyka. Brał udział w walkach m.in. pod Pawłowicami i Robczyskiem. W trakcie kampanii wcielony do 6 PSWlkp. (później 60 PP) pozostał na froncie pod Lesznem do kwietnia 1919 roku. Został zwolniony z wojska w stopniu plutonowego. Prowadził oberżę w Chwałkowie, którą przed nim prowadził jego ojciec. Ożenił się 21 sierpnia 1920 roku w Chwałkowie z Kazimierą Bolesławą Kaczyńską. Był prezesem Towarzystwa Powstańców i Wojaków oraz członkiem Kółka Rolniczego w Chwałkowie. Zbierał dokumentację powstańczą i wnioskował o nadanie współtowarzyszom odznaki Grupy Leszno. W 1939 roku przeprowadził się do Ostrowa Wielkopolskiego. Od wybuchu II wojny światowej pracował w ogrodnictwie miejskim, a od 1942 roku zaczął pracę w Fabryce Wagon w Ostrowie Wielkopolskim. Po zakończeniu wojny fabrykę przekształcono w Zakłady Naprawcze Taboru Kolejowego. Pracował do emerytury, na którą przeszedł 1 grudnia 1953 roku. Należał do ZBoWiD-u w Ostrowie. Zmarł 19 maja 1977 roku, Kazimiera zmarła 15 września 1962 roku. Oboje zostali pochowani na cmentarzu w Krotoszynie.

ODZNACZENIA:
Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921
Odznaka Pamiątkowa Wojsk Wielkopolskich
Odznaka Towarzystwa Powstańców i Wojaków
Odznaka Pamiątkowa Związku Weteranów Powstań Narodowych 1914-1919
Odznaka Grupy Leszno
Wielkopolski Krzyż Powstańczy - uchw. RP 11.04-0.899 z dnia 1958-11-04
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Sygnatura: OS-00005
Fot. Zasoby własne | Autor: WIR

Jeśli możesz uzupełnić opis tego obiektu, napisz do nas: wir.ksiazwlkp[@]gmail.com. Użyj sygnatury obiektu (dwie linie wyżej).

Obiekty powiązane.