Wirtualna Izba Regionalna Gminy Książ Wielkopolski

Indeks osób

A | B | C | Ć | D | E | F | G | H | I | J | K | L | Ł | M | N | O | P | R | S | Ś | T | U | W | Z

ks. Tomasz Ossoliński-Wojdagowski
ur. 1792 - zm. 1844
proboszcz parafii Chwałkowo

Biogram
Urodził się 13 grudnia 1792 roku w Kijowie jako syn właściciela ziemskiego z Pigwogola na Litwie Franciszka Ossolińskiego i Franciszki z d. Paprocka. Wykształcenie odbierał w szkołach pijarskich w Wilnie. Pod koniec pierwszej dekady XIX wieku, zafascynowany zwycięstwami Napoleona porzucił szkołę i udał się z grupą kilku młodzieńców do Łowicza, gdzie wstąpił do 7 Pułku Ułanów, dowodzonego przez pułkownika Dominika Radziwiłła. 17 sierpnia 1812 roku w stopniu podporucznika brał udział w bitwie pod Smoleńskiem. Dostał się do niewoli rosyjskiej i został osadzony w Tobolsku. Tamtejszy sąd wojenny zdegradował go do stopnia szeregowca i umieścił w pułku syberyjskim, z którym maszerował ku Rydze. W 1814 roku, z pomocą przyjaciela, wraz z innym żołnierzem Dominikiem Wojdagowskim uciekł do Gdańska. Stamtąd obaj uciekinierzy udali się do Wiednia, gdzie Tomasz dowiedział się, że z powodu jego ucieczki Rosjanie uwięzili ojca. Dominik Wojdagowski zmarł wkrótce i Tomasz wykorzystał sytuację. Przyjął tożsamość współtowarzysza i u miejscowego proboszcza zgłosił zgon Tomasza Ossolińskiego. Dokumenty swej rzekomej śmierci przy pomocy wiedeńskiej policji przesłał matce. Po okazaniu ich władzom rosyjskim, ojciec został uwolniony. Jako Dominik Wojdagowski odbył podróż do Wilna i przyłączył się do antyrosyjskiego powstania na Litwie. Po załamaniu się ofensywy, w której brał udział, uciekł do domu rodzinnego w Pigwogolu, a stamtąd przez Warszawę do Galicji, gdzie znalazł schronienie u zaprzyjaźnionego generała w latach 1816-1818. 8 września 1818 roku wstąpił do seminarium duchownego w Chełmnie. Tu jednak musiał zmierzyć się ze swoją przybrana tożsamością, ponieważ Dominik Wojdagowski miał żonę. Złożył wyjaśnienia u sufragana Wilkszyckiego i załatwił niezbędne dokumenty, by kontynuować naukę. Święcenia kapłańskie otrzymał 24 czerwca 1820 roku. W latach 1820-1822 był wikariuszem i kapelanem w Toruniu w klasztorze panien benedyktynek. W latach 1822-1825 był wikariuszem w Jeleńczewie pod Tucholą, a następnie przez dwa lata był prywatnym kapelanem w Żołędowie w domu rodziny Moszczyńskich. W latach 1827-1834 był proboszczem w Prochach, a później od 1835 do 1844 roku był proboszczem w Chwałkowie. Zmarł 21 kwietnia 1844 roku w Poznaniu gdzie przebywał dla podratowania zdrowia. Został pochowany 24 kwietnia 1844 w Chwałkowie, w murowanym grobowcu na cmentarzu przykościelnym.

Źródło: Chwałkowo Kościelne. Opowieść o ludziach, miejscach i wydarzeniach.
Autor: Tomasz Jankowski

Miejsce: Chwałkowo Kościelne

Sygnatura: OS-00480

Powiązane zdjęcia i ryciny:

Powiązane dokumenty:

Powiązane wycinki prasowe:

Powiązane artykuły: