Wirtualna Izba Regionalna Gminy Książ Wielkopolski
ks. Maciej Józef Rogalewski

proboszcz parafii Chwałkowo i Mchy
[ur. 1892 - zm. 1940]

Źródło: Chwałkowo Kościelne. Opowieść o ludziach, miejscach i wydarzeniach.
Autor: Tomasz Jankowski

Miejsce: Chwałkowo Kościelne

Urodził się 21 stycznia 1892 roku w Wyskoci w gminie Kościan jako syn Antoniego i Marianny z d. Sikora. Święcenia kapłańskie przyjął w katedrze gnieźnieńskiej 19 grudnia 1914 roku. Po wyświeceniu był wikariuszem w parafiach: Winnagóra (od 1 stycznia do 30 czerwca 1915) i Śrem (od 1 lipca 1915 do 8 lipca 1920). Następnie został proboszczem parafii Wieszczyczyn ( od 9 lipca 1920 do 31 grudnia 1925). 1 stycznia 1926 roku został przeniesiony do parafii Chwałkowo. Jak sam pisał, objął zarząd parafii po bardzo ruchliwym kapłanie ks. proboszczu Janie Ludwiczaku. W czasie swojej posługi w parafii chwałkowskiej wyremontował kościół, probostwo i Dom Katolicki. W roku 1930 powołał do życia Stowarzyszenie św. Dziecięctwa Pana Jezusa skupiające dzieci z parafii Chwałkowo. Patronował Bankowi Ludowemu w Chwałkowie oraz Stowarzyszeniu Młode Polki. Był prezesem Kółka Rolniczego w Chwałkowie. Pokrył miedzią gotycką wieżę kościoła w roku 1933, w tym samym roku gościł na plebanii ks. biskupa Walentego Dymka. W dniach 18-25 sierpnia 1934 roku ? roku Jubileuszu Odkupienia Świata ? zorganizował pierwsze od niepamiętnych czasów misje parafialne i wystawił krzyż na ich upamiętnienie przy prezbiterium. Po śmierci ks. Antoniego Zaremby z parafii Mchy, powierzono mu tymczasowy zarząd nad tą parafią, a z dniem 1 marca 1935 przeniesiono go do parafii Mchy. Po nim zarząd w Chwałkowie objął ks. Marian Koszewski. Jako proboszcz mchowski patronował Stowarzyszeniu Młode Polki w Mchach oraz organizowanym przez stowarzyszenie kursom dla kobiet. Równolegle do swej pracy kapłańskiej aktywnie działał w Poznańskim Towarzystwie Przyjaciół Nauk. Po wybuchu II wojny światowej pozostał proboszczem w Mchach do czasu aresztowania przez Niemców 24 marca 1940 roku. Został umieszczony w obozie przejściowym w Puszczykowie, a następnie przeniesiony do Fortu VII w Poznaniu i KL Dachau, gdzie otrzymał numer obozowy 11066. Ostatecznie, 2 sierpnia 1940 roku trafił do KL Mauthausen-Gusen, gdzie został więźniem numer 6973. Zmarł z wycieńczenia po ciężkich pracach w Kamieniołomach dnia 23 sierpnia 1940 roku.