Wirtualna Izba Regionalna Gminy Książ Wielkopolski

Ludzie

mec. Jan Ratajski

adwokat, założyciel koła łowieckiego Knieja w Książu Wlkp.
[ur. 1919 - zm. 2006]

Źródło: Palestra, Pismo Adwokatury Polskiej
Autor: Andrzej Marcinkowski

Miejsce: Książ [ob. Książ Wielkopolski]

Fragment wspomnienia o mec. Janie Ratajskim zamieszczonego w Piśmie Adwokatury Polskiej "Palestra" pióra mec. Andrzeja Marcinkowskiego (1929 – 2010) adwokata z Poznania:

Urodził się w dniu 12 grudnia 1919 r. w Książu Wlkp., pow. Śrem, jako syn Wojciecha i Anny z Burzyńskich. Uczęszczał do szkół średnich w Jarocinie i Środzie Wlkp., w którym to mieście zdał egzamin dojrzałości w 1939 r. W czasie wojny pracował jako robotnik rolny. Od lutego do października 1945 r. był pierwszym burmistrzem w mieście Kargowa na Ziemiach Odzyskanych. W latach 1945 – 1949 studiował prawo na Wydziale Prawno-Ekonomicznym Uniwersytetu Poznańskiego. Z dniem 7 kwietnia 1951 r. został wpisany na listę aplikantów adwokackich, aplikując w kancelariach znanych poznańskich adwokatów cywilistów: Tadeusza Dziennika, dr. Stanisława Berkana i Adama Jeżewskiego. Egzamin adwokacki zdał z wynikiem dobrym w dniu 4 lutego 1953 r. W dniu 11 maja 1953 r. złożył ślubowanie i przez krótki czas prowadził prywatną kancelarię adwokacką w Poznaniu. Od 1 stycznia 1954 r. był członkiem Zespołu Adwokackiego Nr 8, w Poznaniu a od 1 stycznia 1957 r. do 31 sierpnia 1959 r. prowadził ponownie prywatną praktykę adwokacką, aby z dniem 1 września 1959 r. stać się członkiem Zespołu Adwokackiego Nr 12 w Poznaniu. Podkreślić trzeba, że od dnia 3 grudnia 1976 r. do końca 1989 r. był nieprzerwanie kierownikiem Zespołu Adwokackiego Nr 12 w Poznaniu, a więc w latach bardzo trudnych dla adwokatury. Od 1 stycznia 1990 r. do 30 września 2006 r. prowadził znów prywatną kancelarię adwokacką w swoim mieszkaniu. Przekazując krótko przed śmiercią kancelarię swojemu, wyznaczonemu przez Radę Adwokacką, następcy, oddał mu do dalszego prowadzenia przeszło 100 spraw karnych, cywilnych i administracyjnych. Za wyjątkowe zasługi został odznaczony odznaką „Adwokatura Zasłużonym” i Złotą Odznaką dla Adwokatury Wielkopolskiej. Drugą– obok adwokatury –pasją życiową Jana było łowiectwo. Był myśliwym etycznym i niesłychanie wrażliwym na cierpienia zwierząt. Dokarmiał zwierzynę i dbał o nią w ciągu całego roku, bolał bardzo nad wyniszczeniem zwierzyny łownej na terenie Wielkopolski, w tym nad prawie zupełnym wytrzebieniem zajęcy, królików, kuropatw i bażantów. Był niedoścignionym wzorem prawdziwego myśliwego. Bez przesady można powiedzieć, że był myśliwym z powołania, oddając łowiectwu każdą wolną chwilę swojego życia pozazawodowego. W dniu 30 stycznia 1961 r. zmarł śmiercią tragiczną w wypadku drogowym Jego starszy brat, adwokat Zygmunt Ratajski. Był to moment zwrotny w życiu Jana, gdyż musiał przejąć po nim olbrzymią kancelarię adwokacką. Od tej chwili rozpoczął się w Jego życiu zupełnie nowy etap, który trwał 45 lat. Wkrótce też okazało się, że był sumiennym, wytrawnym, pracowitym i wszechstronnym adwokatem, szanowanym przez sędziów i cenionym przez klientów. Był ogromnie lubiany przez kolegów i zajmował trwałe miejsce w pokojach adwokackich w Sądzie Rejonowym i w Sądzie Okręgowym w Poznaniu. Był nie tylko dobrym adwokatem praktykiem, ale też świetnym znawcą orzecznictwa i literatury prawniczej. Chętnie dzielił się swoją bogatą wiedzą z kolegami i z aplikantami adwokackimi. Był bardzo ciepły w obejściu, uczynny, grzeczny i dobrze wychowany, czym zaskarbił sobie sympatię otoczenia i wdzięczność klientów. Jego takt osobisty zyskiwał Mu życzliwość kolegów i sprawił, że przez kilka kadencji był prezesem Sądu Dyscyplinarnego przy Okręgowej Radzie Adwokackiej w Poznaniu. Był również patronem wielu aplikantów adwokackich, których wdrażał do trudnego zawodu adwokata z konsekwencją i z wyrozumiałością. Zmarły był człowiekiem wielkiego formatu duchowego, rozległych zainteresowań i ogromnej wiedzy, a przy tym bardzo skromnym. Do ostatnich dni swojego życia zachował bystrość umysłu i żywo reagował na problemy naszego środowiska zawodowego. W prasie poznańskiej ukazały się nekrologi: rodziny, Okręgowej Rady Adwokackiej w Poznaniu, prezesa i sędziów Stałego Polubownego Sądu Gospodarczego Wielkopolskiej Izby Przemysłowo-Handlowej, którego był sędzią, członków, aplikantów i pracowników byłego Zespołu Adwokackiego Nr 12, jak również wzruszający i bogaty w treść nekrolog prezesa i sędziów Sądu Apelacyjnego w Poznaniu. Pogrzeb adwokata Jana Ratajskiego odbył się na cmentarzu w rodzinnym Książu Wlkp. w dniu 27 października 2006 r. przy przepięknej pogodzie ostatniego ciepłego dnia złotej polskiej jesieni.

Sygnatura: OS-00252
Fot. Zasoby własne | Autor: WIR

Jeśli możesz uzupełnić opis tego obiektu, napisz do nas: wir.ksiazwlkp[@]gmail.com. Użyj sygnatury obiektu (dwie linie wyżej).

Obiekty powiązane.