Katalogi: |
Zdjęcia i ryciny |
Dokumenty |
Mapy i herby |
Dawna prasa |
Ludzie |
Legendy i mity |
Przedmioty |
Artykuły |
Bibliografia |
Szukaj według: |
Okresy |
Miejscowości |
Tematy |
Indeks osób |
Projekt WIR: |
O projekcie |
Redakcja |
Ludzie | [ powrót ] Powstanie Wielkopolskie |
Leon Tyliński powstaniec wielkopolski [ur. 1897 - zm. 1972] Źródło: Powstańcy Wielkopolscy Ziemi Ksiąskiej Autor: Tomasz Jankowski, Katarzyna Gwincińska, Bohdan Kaczmarek Miejsce: Książ [ob. Książ Wielkopolski] Urodził się 3 kwietnia 1897 roku w Książu jako syn kowala Stanisława Tylińskiego i Weroniki z d. Nawrot. W Książu ukończył szkołę powszechną. W 1913 roku wyjechał zarobkowo do Westfalii. Otrzymał pracę w Gelsenkirchen w kopalni węgla w Hülle w okręgu Gelsenkirchen. W 1915 roku został powołany do armii niemieckiej i walczył w I wojnie światowej na froncie francuskim. W grudniu 1918 roku wrócił do Książa. Powstanie wielkopolskie i wojna 1919-1921 Pod koniec grudnia wstąpił do Straży Ludowej w Książu. Wraz z oddziałem ksiąskiej SL brał udział w wyprawie do Śremu w nocy 30 grudnia 1918 roku na rozbrajanie niemieckiego garnizonu. Oddział z Książa pozostał w Śremie do popołudnia następnego dnia i wrócił pociągiem, by wziąć udział w przejmowaniu władzy na własnym terenie. 6 stycznia 1919 wstąpił do śremskiego batalionu powstańczego i już tydzień później wraz ze swoją formacją wyruszył na front pod Leszno. W 2 kompanii dowodzonej przez chor. Mariana Trawińskiego brał udział w walkach pod Kąkolewem i na odcinku Pawłowice. Jako żołnierz Grupy Leszno został wcielony do 6 PSWlkp (później 60 PP) i przeszedł z pułkiem szlak bojowy. Brał udział w potyczkach przygranicznych pod Zbąszyniem i w przejmowaniu Bydgoszczy z rąk niemieckich 20 stycznia 1920 roku. Został zdemobilizowany w 1921 roku, dlatego można przypuszczać, że walczył też w wojnie polsko-bolszewickiej, choć nie ma na to bezpośrednich dowodów. Po zwolnieniu z wojska w 1921 roku podjął pracę na kolei w Ostrowie Wielkopolskim, gdzie pełnił funkcję magazyniera. Ożenił się 3 lutego 1923 roku w Ostrowie z Zofią Janiak. W roku 1932 przeniesiony został do Kolei Państwowych w Poznaniu, gdzie pracował do wybuchu II wojny światowej. W czasie okupacji hitlerowskiej pracował jako robotnik fizyczny w Poznaniu w firmie Herkules. Po zakończeniu wojny przeniósł się na Ziemie Odzyskane do Cybinki, później do Międzychodu i ostatecznie Chodzieży. W 1953 roku przeszedł na rentę. Zmarł 12 kwietnia 1972 roku w Chodzieży. Odznaczenia: Wielkopolski Krzyż Powstańczy - uchw. RP 12.17-0.1048 z dnia 1958-12-17 | [«] [»] |
Sygnatura: OS-00245 Fot. Zasoby własne | Autor: WIR |