Katalogi: |
Zdjęcia i ryciny |
Dokumenty |
Mapy i herby |
Dawna prasa |
Ludzie |
Legendy i mity |
Przedmioty |
Artykuły |
Bibliografia |
Szukaj według: |
Okresy |
Miejscowości |
Tematy |
Indeks osób |
Projekt WIR: |
O projekcie |
Redakcja |
Ludzie | [ powrót ] |
Michał Brzózka powstaniec wielkopolski [ur. 1897 - zm. 1970] Źródło: Powstańcy Wielkopolscy Ziemi Ksiąskiej Autor: Tomasz Jankowski, Katarzyna Gwincińska, Bohdan Kaczmarek Miejsce: Chwałkowo Kościelne Urodził się 26 września 1897 roku w Chwałkowie Kościelnym jako syn Walentego Brzózki i Antoniny z d. Roszyk. W latach 1904-1911 uczęszczał do szkoły powszechnej w Chwałkowie. Został powołany do niemieckiej armii i wysłany na front I wojny światowej. Zdezerterował i uciekł do Francji, gdzie pracował w kopalni. Pod koniec 1918 roku powrócił do rodzinnego Chwałkowa. Powstanie wielkopolskie i wojna 1919-1921 Wraz z innymi ochotnikami z Chwałkowa 6 stycznia 1919 roku wstąpił do śremskiego batalionu powstańczego. 13 stycznia ze swoją formacją pod dowództwem ppor. Henryka Swinarskiego ruszył na front pod Leszno. Tam został przydzielony do 2 kompanii dowodzonej przez chor. Mariana Trawińskiego. Brał udział w walkach pod Kąkolewem, Robczyskiem i Pawłowicami. Został wcielony do 6 PSWlkp (później 60 PP), tzw. Grupy Leszno. Z końcem lipca 1919 wraz z pułkiem został przeniesiony pod Zbąszyń i brał udział w utarczkach przygranicznych z Niemcami. W grudniu 1919 i styczniu 1920 roku uczestniczył w wyzwalaniu Bydgoszczy i Koronowa, a stamtąd, w marcu 1920 roku został wysłany na front wschodni, na wojnę polsko-bolszewicką. Po zakończeniu wojny pozostał w wojsku, w 3 PP, który w 1922 roku przeniesiono na stałe do Jarosławia koło Przemyśla. Zdał maturę i w roku 1922, już jako plutonowy, ożenił się w Warszawie z Łucją Adamską, na co otrzymał zezwolenie dowództwa pułku. Z czasem awansował do stopnia kapitana i prowadził zajęcia w Szkole Podchorążych w Przemyślu. Tam zastał go wybuch II wojny światowej. Cała rodzina pod konwojem wojskowym udała się w kierunku Węgier. Michał trafił do obozu jenieckiego w Rumunii. Po zakończeniu wojny wycieńczony pomieszkiwał u siostry Marii, a następnie u siostry Wandy w rodzinnym Chwałkowie. Tu odnalazła go żona. Początkowo zamieszkali w Warszawie, później w Poznaniu, by w końcu trafić do Oławy, gdzie Michał otrzymał domek po rodzinie niemieckiej. Należał do PZPR. Zmarł 24 listopada 1970 roku w Oławie i został pochowany na tamtejszym cmentarzu. Odznaczenia: Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921 Brązowy Krzyż Zasługi Krzyż Walecznych 1944 Wielkopolski Krzyż Powstańczy - uchw. RP 12.06-0.956 z dnia 1957-12-06 Odznaka Grunwaldzka Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski | |
Sygnatura: OS-00010 |