[«] Życiorys wojskowy majora Romana Garbarczyka [»]Własnoręcznie spisany, wojskowy życiorys majora Wojska Polskiego Romana Garbarczyka datowany na 12 marca 1945 roku, tuż po powrocie z oflagu.
Kariera wojskowa zaczyna się jeszcze w armii niemieckiej w 1915 roku, potem spontaniczne powstanie wielkopolskie w Książu i Śremie, udział w walkach na froncie pod Lesznem, już w szeregach 6 Pułku Strzelców Wielkopolskich (wymienia późniejszą numerację, tj. 60 Pułk Piechoty, tę po wcieleniu wojsk wielkopolskich w struktury Wojska Polskiego II RP).
Ze zrozumiałych względów nie napisał wprost, że brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej, chociaż świadczą o tym dwie wzmianki o pobycie w szpitalu na skutek odniesionych ran - czerwiec-lipiec 1920 (pod Wilnem) i wrzesień-październik 1920. Dalej kolejne awanse w Wojsku Polskim. Brak informacji o udziale w kampanii wrześniowej 1939, podczas której otrzymał po raz drugi Order Virtuti Militari V klasy (pierwszy na wojnie polsko-bolszewickiej).