Roman Sipiński
(1905-1994), Feliksowo

Urodził się 27 stycznia 1905 roku w Feliksowie jako syn Ignacego i Agnieszki z d. Brudniewicz. W 1917 roku wstąpił do 2 Drużyny Harcerskiej im. T. Rejtana w Śremie. Był zastępowym i przybocznym.

Powstanie wielkopolskie i wojna polsko-bolszewicka
W nocy z 30 na 31 grudnia 1918 roku, jako przygotowany harcerz drużyny im. Tadeusza Rejtana w Śremie, pod komendą harcmistrza Aleksandra Sobolewskiego brał czynny udział w przejmowaniu garnizonu, komendy i innych obiektów wojskowych z rąk niemieckich pod ogólnym dowództwem ppor. Henryka Swinarskiego. Dnia 3 stycznia 1919 roku został przydzielony do służby wewnętrznej przy batalionie śremskim. Był łącznikiem, obsługiwał centralę telefoniczną i pełnił służbę wartowniczą i patrolową przy obiektach wojskowych do marca 1919 roku, kiedy to został zdemobilizowany. W 1920 roku odbył przeszkolenie wojskowe w batalionie harcerskim w Biedrusku i otrzymał przydział pomocnika kancelaryjnego w adiutanturze Dowództwa Okręgu Korpusu nr VII w Poznaniu, gdzie służył do końca wojny polsko-bolszewickiej. Miał wówczas 16 lat.

Obowiązkową służbę wojskową odbył w latach 1927-1928 w 55 PP w Lesznie. Został zwolniony do rezerwy w stopniu kaprala. Ukończył kurs instruktorów Przysposobienia Wojskowego w Jarocinie i został zatrudniony w Komendzie Powiatowej PWiWF w Śremie. Jednocześnie uczył się zawodu siodlarza (rymarza). Działał w śremskim Towarzystwie Gimnastycznym "Sokół". Należał do TPiW Koło Śrem, później do Związku Powstańców Wielkopolskich. Tuż przed wybuchem II wojny światowej, 26 sierpnia 1939 roku otrzymał przydział mobilizacyjny do 51 PP w Brzeżanach jako dowódca taboru batalionu.
18 września wraz ze swoją formacją został rozbrojony przez Rosjan, następnie wydany Niemcom. Do 1941 roku przebywał w obozie jenieckim w Altengrabow i pracował jako robotnik przymusowy. W 1941 roku wrócił do Śremu. Po wojnie pracował w referacie wojskowym Starostwa Powiatowego w Śremie. Pełnił funkcję komendanta powiatowego PWiWF. Prowadził warsztat siodlarsko-tapicerski na ul. Przemysława 9 (obecnie ulica dr. Seweryna Matuszewskiego). Dyplom mistrzowski tapicera uzyskał w 1956 roku. Należał do ZBoWiD-u Koło Śrem i od 1992 roku do Stowarzyszenia Polaków Poszkodowanych przez III Rzeszę Niemiecką. W 1972 roku otrzymał awans na podporucznika WP za udział w powstaniu wielkopolskim. Zmarł 22 maja 1994 roku w Śremie i został pochowany na tamtejszym cmentarzu farnym.

ODZNACZENIA:
Wielkopolski Krzyż Powstańczy - Uchwała Rady Państwa nr: 12.17-0.1048 z dnia 1958-12-17
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Medal Zwycięstwa i Wolności 1945
Odznaka Grunwaldzka

ŹRÓDŁA:
Centralne Archiwum Wojskowe via WTG Gniazdo
Słownik biograficzny Śremu pod red. Danuty Płygawko i Adama Podsiadłego, Biblioteka Publiczna Miasta i Gminy im. H. Święcickiego w Śremie, Śrem 2008

Nowa odsłona KOLEKCJI Wirtualnej Izby Regionalnej Gminy Książ Wielkopolski oraz nowa kolekcja Powstańcy Wielkopolscy Ziemi Ksiąskiej powstały przy finansowym wsparciu Starostwa Powiatowego w Śremie wysiłkiem redaktorów WIR - członków Stowarzyszenia Nasza Gmina.
Nad przebudową całej WIR w zgodzie z nową technologią pracujemy.

gir@ffe