Wirtualna Izba Regionalna Gminy Książ Wielkopolski

Indeks osób

A | B | C | D | E | F | G | H | I | J | K | L | Ł | M | N | O | P | R | S | Ś | T | U | W | Z

Piotr Wojciechowski
ur. 1892 - zm.
powstaniec wielkopolski

Biogram
Urodził się 13 października 1892 roku w Książku jako syn Walentego i Franciszki z d. Lormistrz. W Książu ukończył siedem klas szkoły powszechnej. W 1905 roku brał udział w strajku szkolnym. Po ukończeniu nauki, do 20 roku życia pracował w majątku Zakrzewo. W 1913 roku został powołany do armii niemieckiej. Nim skończył służbę obowiązkową, wybuchła I wojna światowa. Walczył na jej frontach do zakończenia wojny. Został zwolniony z wojska 20 grudnia 1918 roku w stopniu podoficera i wrócił do domu.

Powstanie wielkopolskie i wojna 1919-1921
Od razu wstąpił do Straży Ludowej obwodu Książ miasto, którą dowodził Stanisław Banaszyński. W nocy 30 grudnia 1918 roku wraz z oddziałem ksiąskiej SL wymaszerował do Śremu na rozbrajanie niemieckiego garnizonu. Po powrocie następnego dnia brał udział w rozbrajaniu Niemców. Między innymi wchodził w skład patrolu, który rozbroił miejscowego żandarma Klischa [Klitscha-], a także uczestniczył w odbieraniu broni lokalnemu Kriegerverrein (niemiecki Związek Weteranów). W pierwszych dniach stycznia z polecenia Stanisława Banaszyńskiego werbował ochotników do powstania, następnie wstąpił w szeregi 1 kompanii batalionu śremskiego dowodzonej przez ppor. Józefa Muślewskiego. Nie wiemy, czy brał udział w wyprawie zbąszyńskiej od 6 do 18 stycznia 1919 roku. Od 6 lutego walczył ze swoją kompanią pod Rawiczem w stopniu plutonowego, już pod dowództwem ppor. Adama Olsztyńskiego. W trakcie kampanii wcielony do 11 PSWlkp (później 69 PP) przeszedł z pułkiem szlak bojowy. W 1920 roku uzyskał awans na chorążego.

Ożenił się 1 czerwca 1919 roku w Śremie z Cecylią Michalak. Po zakończeniu wojny pozostał w wojsku w macierzystym 69 PP do wybuchu II wojny światowej. Brał udział w kampanii wrześniowej 1939 roku. Brał udział w walkach pod Łęczycą i obronie Kowla (na Wołyniu). Dostał się do niemieckiej niewoli w okolicach rzeki Bug. Zbiegł z otwartego obozu i udał się do Gniezna, gdzie przybył 18 października 1939 roku. W 1940 roku został skierowany do pracy w rolnictwie w powiecie gnieźnieńskim. Po wyzwoleniu w 1945 roku pracował przy organizacji Wójtostwa w gminie Łubowo w pow. gnieźnieńskim, w którym do 30 października 1946 roku pracował jako referent. Następnie, do września 1947 roku pracował jako administrator obiektów wojskowych garnizonu w Gnieźnie. Od 16 października 1947 roku był referentem w Prezydium Miejskiej rady Narodowej w Gnieźnie i magazynierem w Miejskim Przedsiębiorstwie Budowlanym. Od 1954 do 1960 roku pracował w Związku Zawodowym na etacie sekretarza Rady Zakładu przy REDP (?) w Gnieźnie. W 1960 roku przeszedł na rentę. Pełnił funkcję komendanta w gnieźnieńskim kole powstańców oraz funkcję radnego gminy Gniezno.

Odznaczenia:
Wielkopolski Krzyż Powstańczy - uchw. RP 11.04-0.899 z dnia 1958-11-04

Źródło: Powstańcy Wielkopolscy Ziemi Ksiąskiej
Autor: Tomasz Jankowski, Katarzyna Gwincińska, Bohdan Kaczmarek

Miejsce: Książek [ob. Książ Wielkopolski]

Sygnatura: OS-00248
Fot.: Zasoby własne
Autor: WIR

Powiązane zdjęcia i ryciny:

Powiązane dokumenty:

Powiązane wycinki prasowe:

Powiązane artykuły: