Katalogi: |
Zdjęcia i ryciny |
Dokumenty |
Mapy i herby |
Dawna prasa |
Ludzie |
Legendy i mity |
Przedmioty |
Artykuły |
Bibliografia |
Szukaj według: |
Okresy |
Miejscowości |
Tematy |
Indeks osób |
Projekt WIR: |
O projekcie |
Redakcja |
Ludzie | [ powrót ] Powstanie Wielkopolskie |
Antoni Skrzypiński powstaniec wielkopolski [ur. 1898 - zm. 1978] Źródło: Powstańcy Wielkopolscy Ziemi Ksiąskiej Autor: Tomasz Jankowski, Katarzyna Gwincińska, Bohdan Kaczmarek Miejsce: Chwałkowo Kościelne Urodził się 9 maja 1898 roku w Kolniczkach w powiecie średzkim jako syn kowala Michała Skrzypińskiego i Marianny z d. Biadalak. Rodzice wkrótce przenieśli się do Chwałkowa, gdzie ojciec miał kuźnię. Tam, w latach 1905-1913 Antoni uczęszczał do szkoły powszechnej. Po jej ukończeniu podjął naukę w zawodzie kowala u ojca. W kwietniu 1917 został powołany do niemieckiej armii, do 29 batalionu saperów w Poznaniu. Od października 1917 do 7 września 1918 roku przebywał na froncie francuskim. Podczas urlopu, który spędzał w Chwałkowie, odniósł ranę i nie wrócił na czas do swojej jednostki. Za dezercję został osadzony w więzieniu garnizonowym w Jarocinie, gdzie doczekał wybuchu rewolucji niemieckiej i szybkiego uwolnienia przez ?zbuntowanych? polskich żołnierzy, którzy opanowali jarocińskie koszary. Na fali przygotowań do powstania wielkopolskiego, wyposażony w karabin maszynowy wrócił do Chwałkowa. 6 stycznia 1919 roku wstąpił jako ochotnik do 3 kompanii dolskiej batalionu śremskiego dowodzonej przez ppor. Tomasza Paula. Wraz z kompanią najpierw został wysłany do Biedruska, a 6 lutego 1919 roku ruszył na front pod Rawicz. Brał udział w walkach pod Miejska Górką, Słupią i Zieloną Wsią. W trakcie kampanii wcielony do 11 PSWlkp. został zdemobilizowany 1 czerwca 1919 roku, gdy pułk nadal przebywał w rejonie Rawicza. W roku 1932 ożenił się w Częstochowie z Heleną Olszewską. Pracował na kolei jako maszynista i mechanik w Poznaniu. Należał do ZBoWiD-u Koło Poznań. W 1972 roku otrzymał awans na podporucznika za udział w powstaniu wielkopolskim. Zmarł 3 stycznia 1978 roku, Helena zmarła w roku 1992. Oboje zostali pochowani w Poznaniu na cmentarzu Junikowo. Odznaczenia: Trzykrotna Odznaka za Czas Pobytu na Froncie w 1921 roku (trzy szewrony) Krzyż Walecznych IIRP Brązowy Krzyż Zasługi w 1938 roku Wielkopolski Krzyż Powstańczy - uchw. RP 12.22-0.2004 z dnia 1969-12-22 Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski | [«] [»] |
Sygnatura: OS-00023 Fot. Kolekcja prywatna | Autor: WIR |