Katalogi: |
Zdjęcia i ryciny |
Dokumenty |
Mapy i herby |
Dawna prasa |
Ludzie |
Legendy i mity |
Przedmioty |
Artykuły |
Bibliografia |
Szukaj według: |
Okresy |
Miejscowości |
Tematy |
Indeks osób |
Projekt WIR: |
O projekcie |
Redakcja |
Ludzie | [ powrót ] Powstanie Wielkopolskie |
Antoni Adamczak powstaniec wielkopolski [ur. 1894 - zm. 1972] Źródło: Kolekcja WIR Autor: Tomasz Jankowski Miejsce: Chwałkowo Kościelne Urodził się 21 kwietnia 1894 roku w Chwałkowie Kościelnym jako syn gospodarza Wojciecha Adamczaka i Michaliny z d. Bączak. W latach 1901-1908 uczęszczał do szkoły powszechnej w Chwałkowie. Po ukończeniu szkoły pracował w rodzinnym gospodarstwie. 20 września 1914 roku otrzymał powołanie do niemieckiego wojska. Został wcielony do 46 Pułku Piechoty i wysłany na front I wojny światowej. Walczył na frontach w Rosji, Francji i Belgii. Został ranny pod Przemyślem, a po wyzdrowieniu wysłany pod Verdun. Gdy w listopadzie 1918 roku wybuchła w Niemczech rewolucja, przebywał na urlopie w domu. Do niemieckiego wojska już nie wrócił. Powstanie wielkopolskie i wojna 1919-1921 Wstąpił do tworzącej się Straży Ludowej na obwód Książ-Mchy. Z oddziałem Straży wymaszerował w nocy 30 grudnia 1918 roku do Śremu na wspólną akcję przejmowania garnizonu śremskiego. W dniu 6 stycznia 1919 roku wstąpił jako ochotnik do tworzącego się wojska polskiego. Został przydzielony do 2 kompanii śremskiej, z którą walczył na froncie pod Lesznem. Brał udział w walkach pod Kąkolewem, Robczyskiem, Nową Wsią, Pawłowicami i Poniecem. Po powstaniu pozostał w wojsku i brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej w 6 PSWlkp (później 60 PP), z którym brał udział w całej kampanii wojennej: pod Kijów, odwrót pod Warszawę, pogoń za bolszewikami aż pod Mińsk. Został zwolniony z wojska 8 grudnia 1920 roku i przeniesiony do rezerwy 6 marca 1923 roku. Wrócił do Chwałkowa i podjął pracę w rodzinnym gospodarstwie. Ożenił się 21 lutego 1922 roku w Chwałkowie z Rozalią Dziasek, córką Franciszka i Julianny. Był sekretarzem TPiW Koło Chwałkowo. Działał w Kółku Rolniczym. W roku 1936 wraz z braćmi (Franciszkiem i Stanisławem) częściowo pokrył koszty odrestaurowania ołtarza Matki Boskiej Wniebowziętej w kościele parafialnym w Chwałkowie. W grudniu 1940 roku, tuż po śmierci żony, został wysiedlony z rodziną do miejscowości Wandalin w powiecie Puławy, w woj. lubelskim po przebyciu selekcji w hitlerowskim obozie przejściowym w Łodzi. Do Chwałkowa powrócił w marcu 1945 roku. 22 lutego 1946 roku ożenił się z Kazimierą Filipowiak i prowadził gospodarstwo rolne w Chwałkowie odziedziczone po rodzicach pierwszej żony Rozalii. W 1950 roku sprawił do miejscowego kościoła welon jedwabny, bogato wyszywany. Nadal działał w Kółku Rolniczym, którego w latach 50. XX wieku był prezesem. Należał do ZBOWiD. Zmarł 10 grudnia 1972 w Chwałkowie i został pochowany na tamtejszym cmentarzu parafialnym. ODZNACZENIA: Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921 Odznaka Towarzystwa Powstańców i Wojaków Medal Niepodległości 27.06.1938 - MP 177/1938 Odznaka Honorowa "Za ofiarną pracę" (przy II spisie ludności) 10.06.1932 Wielkopolski Krzyż Powstańczy - uchw. RP 04.04-0.118 z dnia 1958-04-04 Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski 18.12.1968 | [«] [»] |
Sygnatura: OS-00032 Fot. Zasoby własne | Autor: WIR |