Katalogi: |
Zdjęcia i ryciny |
Dokumenty |
Mapy i herby |
Dawna prasa |
Ludzie |
Legendy i mity |
Przedmioty |
Artykuły |
Bibliografia |
Szukaj według: |
Okresy |
Miejscowości |
Tematy |
Indeks osób |
Projekt WIR: |
O projekcie |
Redakcja |
Indeks osób | [ powrót ] |
Stanisław Banaszyński ur. 1868 - zm. 1932 powstaniec wielkopolski Biogram Urodził się 6 listopada 1868 roku w Książu jako syn Antoniego Banaszyńskiego i Franciszki z d. Dykier. Był stolarzem. Ożenił się 6 lutego 1900 roku w Jaraczewie ze Stefanią Latanowicz. Prowadził własną stolarnię w Książu, najprawdopodobniej przy ulicy Śremskiej (obecnie Jana Pawła II). Był zamożnym i szanowanym obywatelem Książa, aktywnym członkiem Bractwa Strzeleckiego. Powstanie wielkopolskie Należał do tajnego komitetu przygotowującego zbrojny zryw polski. Komitet zawiązał się w październiku 1918 roku we współpracy z organizatorami powstania ze Śremu. Po wybuchu rewolucji niemieckiej i utworzeniu Rady Robotniczej i Żołnierskiej w Książu, został powołany na komendanta Straży Ludowej w mieście Książ i prowadził akcję rozbrajania Niemców. Brak informacji, czy pełnił swoją funkcję po zakończeniu powstania, tj. do momentu przekształcenia SL w Obronę Krajową z dniem 30 maja 1919 roku. Z ramienia Bractwa Strzeleckiego (później Kurkowego) był członkiem Komitetu Mogił, który powstał w 1919 roku w Książu "dla wykupienia z rąk niemieckich kawałka roli z mogiłami poległych, oparkanienia i przyozdobienia go w sposób odpowiadający jego historycznemu znaczeniu". W Bractwie pełnił funkcję komendanta i udzielał się we wszystkich inicjatywach organizowanych przez to stowarzyszenie do 1931 roku. Zmarł 21 lutego 1932 w Książu i został pochowany na tamtejszym cmentarzu parafialnym. Źródło: Powstańcy Wielkopolscy Ziemi Ksiąskiej Autor: Tomasz Jankowski, Katarzyna Gwincińska, Bohdan Kaczmarek Miejsce: Książ [ob. Książ Wielkopolski] | Sygnatura: OS-00302 |