Katalogi: |
Zdjęcia i ryciny |
Dokumenty |
Mapy i herby |
Dawna prasa |
Ludzie |
Legendy i mity |
Przedmioty |
Artykuły |
Bibliografia |
Szukaj według: |
Okresy |
Miejscowości |
Tematy |
Indeks osób |
Projekt WIR: |
O projekcie |
Redakcja |
Indeks osób | [ powrót ] |
Stefan Raszewski ur. 1900 - zm. 1974 powstaniec wielkopolski, mistrz kominiarski, strażak i organizator OSP Biogram Urodził się 11 sierpnia 1900 roku w Książu jako syn mistrza kominiarskiego Walentego Raszewskiego i Florentyny z d. Naskręcka. Po ukończeniu szkoły powszechnej w Książu uczył się zawodu kominiarskiego od ojca. Powstanie wielkopolskie 20 listopada 1918 roku wstąpił do Straży Ludowej w Książu. Wraz z oddziałem ksiąskiej SL dowodzonym przez Feliksa Bulińskiego i Jana Cyplika brał udział w wyprawie do Śremu w nocy 30 grudnia 1918 roku na rozbrajanie śremskiego garnizonu. Pozostał w Śremie i wstąpił ochotniczo do tworzącego się wojska powstańczego. Jako żołnierz bez wyszkolenia i doświadczenia do końca powstania pełnił służbę patrolową i wartowniczą w Śremie. 19 lutego 1919 roku został zdemobilizowany. Później odbył obowiązkową służbę wojskową w 12 PSWlkp. W 1925 roku został mistrzem kominiarskim. Ożenił się 17 listopada 1926 roku z Salomeą Rusiak. Zamieszkał w Śremie i pracował w swoim zawodzie, kształcąc kolejne pokolenia kominiarzy. Był niezwykle aktywnym społecznikiem. Działał w TPiW Koło Śrem. Udzielał się w stowarzyszeniach zawodowych kominiarzy ? w Korporacji Koncesjonowanych Kominiarzy w Poznaniu był sekretarzem. Był członkiem Ochotniczej Straży Pożarnej w Śremie. Brał udział w akcjach gaszenia pożarów i w ćwiczeniach, ale też prowadził kursy ppoż. i zakładał kolejne jednostki OSP w powiecie śremskim. Jednostka w Książu powstała w 1928 roku. Podczas okupacji hitlerowskiej był komendantem Przymusowej Straży Pożarnej powołanej przez Niemców. Po zakończeniu wojny, w latach 1945-1949 pełnił funkcję Powiatowego Komendanta Pożarnictwa z ramienia Związku Ochotniczych Straży Pożarnych. Związek ten został w 1949 roku rozwiązany rozporządzeniem Rady Ministrów i reaktywowany w 1958 roku. W 1953 roku założył Rzemieślniczą Spółdzielnię Pracy Kominiarzy w Śremie. Kierował nią do emerytury. W latach 1956-1962 był radnym Powiatowej Rady Narodowej w Śremie. Od 1962 roku był członkiem Komitetu Budowy Nowej Strażnicy w Śremie. Działał w sekcji kręglarskiej, w Towarzystwie Upiększania Miasta Śremu, w kole PCK, w powojennym Związku Powstańców Wielkopolskich, a później w śremskim Kole ZBoWiD-u. Był członkiem zarządu śremskiego Stronnictwa Demokratycznego. Doprawdy, trudno wymienić wszystkie rodzaje aktywności tego rzutkiego społecznika. Przeszedł na emeryturę w 1972 roku. Zmarł 10 listopada 1974 roku w Śremie i został pochowany na tamtejszym cmentarzu farnym. ODZNACZENIA: Odznaka Pamiątkowa TPiW Medal Zwycięstwa i Wolności 1945 w 1947 roku Odznaka Grunwaldzka w 1947 roku Wielkopolski Krzyż Powstańczy - uchw. RP 12.06-0.950 z dnia 1957-12-06 Złoty Krzyż Zasługi w 1966 roku Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski w 1968 roku Otrzymał też wiele odznaczeń regionalnych, branżowych i organizacyjnych. Źródło: Kolekcja WIR Miejsce: Książ [ob. Książ Wielkopolski] | Sygnatura: OS-00233 Fot.: Zasoby własne Autor: WIR |