Katalogi: |
Zdjęcia i ryciny |
Dokumenty |
Mapy i herby |
Dawna prasa |
Ludzie |
Legendy i mity |
Przedmioty |
Artykuły |
Bibliografia |
Szukaj według: |
Okresy |
Miejscowości |
Tematy |
Indeks osób |
Projekt WIR: |
O projekcie |
Redakcja |
Indeks osób | [ powrót ] |
mjr Stanisław Garbarczyk ur. 1897 - zm. 1962 powstaniec wielkopolski Biogram Urodził się 23 kwietnia 1897 roku w Książu jako syn krawca Antoniego Garbarczyka i Stanisławy z d. Kozłowska. Powstanie wielkopolskie i wojna 1919-1921 Z końcem grudnia 1918 roku wraz z innymi konspiratorami przystąpił do tworzenia oddziałów powstańczych w Książu. Wraz z ksiąskim oddziałem SL wyruszył w nocy 30 grudnia 1918 roku do Śremu na rozbrajanie niemieckiego garnizonu. Po powrocie oddziału następnego dnia, odbyło się przejęcie władzy w Książu i w gminie. W patrolach Straży rozbrajał okolicznych Niemców i brał udział w zabezpieczaniu instytucji publicznych. 6 stycznia 1919 roku wstąpił ochotniczo do śremskiego batalionu powstańczego i już 13 stycznia wyruszył z nią na front pod Leszno. Na miejscu otrzymał przydział do 2 kompanii dowodzonej przez chor. Mariana Trawińskiego. Walczył na odcinku Osieczna pod dowództwem ppor. Leona Włodarczaka, m.in w pod Kąkolewem. Jako żołnierz Grupy Leszno został wcielony do 6 PSWlkp (później 60 PP) i przeszedł z pułkiem szlak bojowy. Walczył też na wojnie polsko-bolszewickiej. Po powrocie z frontu został awansowany do stopnia porucznika i po ukończeniu kursu wojskowego w Grudziądzu służył w 21 Pułku Ułanów Nadwiślańskich stacjonujących w Równem na Wołyniu. W roku 1932 został przeniesiony do 43 Pułku Piechoty Legionu Bajończyków w Dubnie na Wołyniu. W szeregach tego pułku brał udział w kampanii wrześniowej. 19 września w miejscowości Falenica dostał się do niemieckiej niewoli i został osadzony w obozie dla oficerów (nr obozowy 4307). Więziony początkowo w oflagu XVIII A w Lienz w Austrii. W maju 1940 roku został przeniesiony oflagu II C w Woldenbergu na Pomorzu - obecnie Dobiegniew, gdzie przebywał do 1 lutego 1945 roku. Po wojnie osiadł z rodziną w Warszawie i pracował w Ministerstwie Obrony Narodowej w stopniu majora do roku 1955. Zmarł 18 sierpnia 1962 roku i został pochowany w Warszawie na Cmentarzu Bródnowskim. Odznaczenia: Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921 Medal Niepodległości - MP 217/1932 Wielkopolski Krzyż Powstańczy - uchw. RP 12.18-0.1055 z dnia 1958-12-18 Źródło: Powstańcy Wielkopolscy Ziemi Ksiąskiej Autor: Tomasz Jankowski, Katarzyna Gwincińska, Bohdan Kaczmarek Miejsce: Książ [ob. Książ Wielkopolski] | Sygnatura: OS-00189 Fot.: Kolekcja Tadeusza Garbarczyka Autor: WIR |