Katalogi: |
Zdjęcia i ryciny |
Dokumenty |
Mapy i herby |
Dawna prasa |
Ludzie |
Legendy i mity |
Przedmioty |
Artykuły |
Bibliografia |
Szukaj według: |
Okresy |
Miejscowości |
Tematy |
Indeks osób |
Projekt WIR: |
O projekcie |
Redakcja |
Ludzie | [ powrót ] Powstanie Wielkopolskie |
Franciszek Baraniak powstaniec wielkopolski [ur. 1890 - zm. 1964] Źródło: Powstańcy Wielkopolscy Ziemi Ksiąskiej Autor: Tomasz Jankowski, Katarzyna Gwincińska, Bohdan Kaczmarek Miejsce: Sebastianowo Urodził się 23 marca 1890 roku w Sebastianowie jako syn gospodarza Franciszka Baraniaka i Franciszki z d. Wolska. Szkołę powszechną ukończył we Mchach. Przed I wojną światową wyemigrował zarobkowo do Westfalii, gdzie pracował w kopalni węgla. Tam uległ wypadkowi, dzięki czemu w 1914 roku uniknął poboru do armii niemieckiej. Został wcielony do wojska w 1916 roku i służył w okupowanej Belgii. Pod koniec 1918 roku powrócił do Sebastianowa. Powstanie wielkopolskie i wojna 1919-1921 Wstąpił jako ochotnik do wojsk powstańczych. Na początku stycznia 1919 brał udział w zdobywaniu lotniska Ławica w Poznaniu i do końca powstania służył w jego ochronie. Po powstaniu pozostał w wojsku. Otrzymał przydział do Okręgowego Zapasu Koni nr 7 w Poznaniu, a później do Dowództwa Okręgu Generalnego Pomorze w Grudziądzu. Został zwolniony z wojska 30 września 1920 roku. Wrócił do Sebastianowa i prowadził rodzinne gospodarstwo rolne. Ożenił się 29 maja 1922 roku w Panience ze Stanisławą Marciniak. Działał w Kółku Rolniczym w Mchach. W czasach PRL za udział w powstaniu wielkopolskim otrzymał awans na podporucznika. Zmarł 31 lipca 1964 roku w Sebastianowie i został pochowany na cmentarzu parafialnym we Mchach. Był starszym bratem arcybiskupa Antoniego Baraniaka, sekretarza kardynała Stefana Wyszyńskiego. Odznaczenia: Wielkopolski Krzyż Powstańczy - Uchwała Rady Państwa 01.24-0.26 z dnia 1958-01-24 | [«] [»] |
Sygnatura: OS-00118 |