Wirtualna Izba Regionalna Gminy Książ Wielkopolski

Indeks osób

A | B | C | Ć | D | E | F | G | H | I | J | K | L | Ł | M | N | O | P | R | S | Ś | T | U | W | Z

Stanisław Matuszak
ur. 1895 - zm. 1981
powstaniec wielkopolski

Biogram
Urodził się 10 listopada 1895 roku w Brodnicy koło Śremu jako syn Szymona i Marii z d. Roszyk. We wczesnym dzieciństwie rodzice przekazali go do pracy u gospodarza w Chwałkowie, gdzie w latach 1906-1910 ukończył cztery klasy szkoły powszechnej. W 1913 roku został powołany do armii niemieckiej i po wybuchu I wojny światowej walczył na jej frontach. Z wojny wrócił do Chwałkowa i przyłączył się do powstania wielkopolskiego. 6 stycznia 1919 roku wstąpił ochotniczo do śremskiego batalionu powstańczego i już 13 stycznia wyruszył z tą formacją na front pod Leszno. Na miejscu otrzymał przydział do 2 kompanii dowodzonej przez chor. Mariana Trawińskiego. Gdy w lutym 1919 roku gen. Dowbor Muśnicki ogłosił ochotniczy zaciąg na wojnę polsko-ukraińską, zgłosił się do oddziału, który wyruszył na pomoc obleganemu przez Ukraińców miastu Lwów. Walczył zwycięsko w elitarnej jednostce wielkopolskiej, którą Ukraińcy nazywali ?rogate diabły?. Potem dołączył do macierzystego 6 PSWlkp. (później 60 PP) i przeszedł z nim szlak bojowy. Między innymi stacjonował pod Zbąszyniem, gdzie brał udział w potyczkach przygranicznych z Niemcami. Pozostał w wojsku do 1921 roku. Po zwolnieniu z służby wojskowej w 1921 roku ożenił się w Chwałkowie z Michaliną Ratajczak i podjął pracę w dobrach Mielżyńskich jako robotnik rolny. Później wyjechał do pracy do Niemiec, a następnie do St. Etienne we Francji, gdzie pracował jako górnik w kopalni w Montceau-les-Mines (na płn. od Lionu), a po pracy był członkiem orkiestry dętej. Pod koniec lat 30. dołączyła do niego żona z córką i tam pozostali do 1947 roku. Jako repatrianci wrócili transportem do Wałbrzycha, gdzie Stanisław podjął pracę jako górnik w Kopalni Julia (później Thorez). Po wojnie należał do Francuskiej Partii Komunistycznej, a po powrocie do Polski do Polskiej Partii Robotniczej. Od czasu utworzenia PZPR w 1948 roku był jej członkiem. W 1949 roku był członkiem Rady Narodowej w Wałbrzychu, a od 1952 sekretarzem PZPR oraz radnym i członkiem Prezydium Gromadzkiej Rady Narodowej. W 1955 roku powrócił do Chwałkowa. W domu, w którym mieszkał, znajdowała się poczta. Po śmierci żony przeprowadził się syna Kazimierza. Zmarł w Kowarach 21 kwietnia 1981 roku i tam został pochowany na cmentarzu komunalnym. Dom w Chwałkowie kupili państwo Brylewscy.

Odznaczenia:
Brązowy Krzyż Zasługi (II RP)
Wielkopolski Krzyż Powstańczy - uchw. RP 12.18-0.758 z dnia 1968-12-18

Źródło: Powstańcy Wielkopolscy Ziemi Ksiąskiej
Autor: Tomasz Jankowski, Katarzyna Gwincińska, Bohdan Kaczmarek

Miejsce: Chwałkowo Kościelne

Sygnatura: OS-00011

Powiązane zdjęcia i ryciny:

Powiązane dokumenty:
Pieczęć - Publiczna Szkoła Powszechna. Mchy 1932 r.

Powiązane wycinki prasowe:

Powiązane artykuły: