Katalogi: |
Zdjęcia i ryciny |
Dokumenty |
Mapy i herby |
Dawna prasa |
Ludzie |
Legendy i mity |
Przedmioty |
Artykuły |
Bibliografia |
Szukaj według: |
Okresy |
Miejscowości |
Tematy |
Indeks osób |
Projekt WIR: |
O projekcie |
Redakcja |
Indeks osób | [ powrót ] |
ks. Kazimierz Echaust ur. 1871 - zm. 1941 proboszcz parafii Książ 1901-1928 Biogram Urodził się 22 stycznia 1871 roku w Jaworach jako syn dzierżawcy majątku Jana i Julianny z d. Bitterlich. Uczył się w Gimnazjum w Śremie, maturę zdał w 1890 roku. Studiował teologię w Seminarium Duchownym w Poznaniu i w Gnieźnie. Święcenia kapłańskie otrzymał 24 lutego 1894 roku. Był wikarym w Pleszewie, Wschowie i Środzie Wielkopolskiej. Od 1901 roku był proboszczem parafii św. Mikołaja w Książu i administratorem kościoła w Gogolewie. Od początku pobytu w Książu dał się poznać jako działacz patriotyczny i społeczny. W 1904 wybrany został do powiatowego komitetu wyborczego w Śremie. Na wiecach w 1atach 1908-1910 potępiał politykę germanizacyjną. Współpracował z ks. Antonim Wiśniewskim z parafii Mchy. Obaj byli mężami zaufania Towarzystwa Czytelni Ludowych na okręg Książ obejmujący parafie Książ, Mchy, Chwałkowo i Włościejewki. Wiele lat był prezesem Kółka Rolniczego w Książu, prezesem Rady Nadzorczej Banku Ludowego i patronem Katolickiego Towarzystwa Robotników Polskich. W 1910 należał do poznańskiego komitetu obchodów 500-lecia bitwy pod Grunwaldem. Powstanie wielkopolskie Należał do inicjatorów i tajnych organizatorów powstania w Książu. Pierwsze spotkanie konspiratorów na początku października 1918 roku odbyło się na probostwie na jego osobiste zaproszenie. Po wybuchu rewolucji w Niemczech i utworzeniu w Książu Rady Robotniczej i Żołnierskiej 15 listopada 1918 roku został członkiem Rady Robotniczej. Dzięki przewadze Polaków w Radzie i sprawnej organizacji 18 grudnia 1918 roku udało się stworzyć polski oddział Straży Ludowej i 31 grudnia przejąć bez walki władzę w mieście. Pozostał proboszczem ksiąskiej parafii do 1927 roku. Nadal aktywnie działał jako patron lokalnych Towarzystw. W 1919 roku stanął też, wspólnie z burmistrzem Franciszkiem Dykierem i Franciszkiem Raysnerem, na czele komitetu powołanego ?dla wykupienia z rąk niemieckich kawałka roli z mogiłami poległych? w bitwie o Książ w 1848 roku. Już w kwietniu 1920 roku odbyła się pierwsza patriotyczna uroczystość w utworzonym wokół mogił parku. W 1928 roku został przeniesiony na proboszcza parafii w Wytomyślu, gdzie pełnił posługę duszpasterską do wybuchu II wojny światowej. 6 października 1941 roku został aresztowany przez hitlerowców i uwięziony w katowni w Forcie VII w Poznaniu. 30 października 1941 roku został przewieziony do obozu koncentracyjnego Dachau, gdzie jako więzień o numerze 28060 zmarł 19 listopada 1941 roku. Urna z jego prochami jest oznaczona numerem K 1674 i złożona na cmentarzu Perlacher Forst w Monachium. Źródło: Zasoby WIR Autor: Tomasz Jankowski, Katarzyna Gwincińska, Bohdan Kaczmarek Miejsce: Książ [ob. Książ Wielkopolski] | Sygnatura: OS-00104 Fot.: Kolekcja Haliny Echaust |