Ludzie

Stanisław Wawrzyniak (1901-1975)

powstaniec wielkopolski

Urodził się 6 września 1901 roku w Rauxel (Niemcy) jako syn Franciszka i Marianny z d. Snella. Wraz z nim na świat przyszedł brat bliźniak Franciszek. Ukończył cztery klasy szkoły powszechnej. Rodzice powrócili z emigracji zarobkowej i osiedlili się w Charłubiu w gminie Książ. Podczas powstania wielkopolskiego, 27 stycznia 1919 roku wstąpił ochotniczo do 3 kompanii jarocińskiej i walczył z nią na froncie południowym w rejonie Zdun. W trakcie kampanii wcielony do 11 PSWlkp. (później 69 PP) przeszedł z pułkiem szlak bojowy. Został zdemobilizowany w grudniu 1922 roku. Po zwolnieniu z wojska wrócił do Charłubia i pomagał rodzicom w gospodarstwie. Ożenił się 17 lipca 1928 roku w Chwałkowie z Franciszką Nawrocką i zamieszkał u żony. Należał do TPiW Koło Chwałkowo i jako jeden z młodszych został wybrany do pocztu sztandarowego. Po wkroczeniu Niemców we wrześniu 1939 roku został zmuszony przez władze okupacyjne do odniesienia sztandaru chwałkowskiego TPiW do Magistratu.
Relacja Feliksa Wawrzyniaka, syna: "Dwa tygodnie przed wywózką do Niemiec było zarządzenie. Wawrzyniak wziął sztandar w opakowaniu, przywiązał do roweru i zawiózł do Książa go zdać do Gminy na Zakrzewskiej. Przejął go od niego woźny Jackowiak, bo szkop się pytał, co przywiózł, a on powiedział, że fanę (chorągiew). Jackowiak go przechował przez całą wojnę. Po wojnie Wawrzyniak zgłosił się do woźnego i ten oddał mu sztandar. Jedna strona sztandaru była zniszczona. W Chwałkowie były wtedy siostry zakonne i one miały w [...] (więcej)

Miejscowość: Chwałkowo Kościelne