Zdzisław Orłowski (1892-1982)
powstaniec wielkopolski
Urodził się 10 października 1892 r. w majątku Zawory jako syn powstańca styczniowego Leonarda Orłowskiego i Walerii z d. Karge. Leonard Orłowski zarządzał majątkiem w imieniu krewnych, rodziny Raczyńskich, do których należały Zawory od 1891 do 1904 roku. Zdzisława wychowano w patriotycznym duchu, w tradycji walk o odzyskanie niepodległości. W 1913 roku ukończył Gimnazjum w Śremie i złożył egzamin maturalny. Po odbyciu rocznej praktyki rolniczej w Śmiełowie wyjechał do Lipska, gdzie zamierzał rozpocząć studia rolnicze. Wybuch I wojny światowej zmienił te plany. 4 sierpnia 1914 roku został powołany do armii niemieckiej i służył w artylerii. Przez cały okres I wojny światowej, do listopada 1918 roku walczył na froncie zachodnim we Francji. W 1917 roku został podporucznikiem i dowodził baterią artylerii polowej.
Powstanie wielkopolskie i wojna 1919-1921
Wezwany przez koła niepodległościowe do Czarnkowa, gdzie wówczas mieszkała rodzina Raczyńskich, przybył z frontu i wszczął przygotowania do akcji powstańczej. Na zjeździe przedstawicieli Powiatowych Rad Ludowych w Pile został wybrany dowódcą sił zbrojnych okręgu nadnoteckiego, czyli powiatów: wyrzyskiego, chodzieskiego, szamotulskiego, międzychodzkiego i czarnkowskiego. 7 stycznia 1919 roku przez Dowództwo Główne w Poznaniu został mianowany dowódcę IV Okręgu Wojskowego kierującego działaniami powstańczymi na północnej linii frontu, opartej o Noteć. Pod koniec stycznia, z obawy przed frontalnym atakiem, Dowództwo IV Okręgu przeniesiono [...] (więcej)
Miejscowość: Zawory
