Ludzie

Franciszek Malchrowicz (1876-1942)

powstaniec wielkopolski

Urodził się 30 listopada 1876 roku w Borku Wielkopolskim jako syn tkacza Aleksandra Malchrowicza i Tekli z d. Jarecka. W 1890 roku ukończył szkołę katolicką w Borku, a następnie podjął naukę w zawodzie fryzjerskim i zdał w nim egzamin czeladniczy. Przed 1900 rokiem zamieszkał w Książu, gdzie 18 września 1900 roku ożenił się ze Stanisława Smolską, córką Antoniego i Marianny z d. Kierblewska. Z małżeństwa tego na świat przyszło czworo synów: Roman, Marian, Bernard i Alfred. Około 1906 roku rodzina wyjechała w celach zarobkowych do Recklinghausen, skąd wróciła do Książa w 1909 roku. W Książu otworzył własny zakład fryzjersko-golarski i został mistrzem w swoim zawodzie. 19 lipca 1915 roku został powołany do wojska niemieckiego, do 7 Regimentu Grenadierów w Zgorzelicach. Z pułkiem tym brał udział w I wojnie światowej. Na skutek odniesionych ran (uszkodzenie prawej nogi) został zwolniony z wojska w 1916 roku. 12 listopada 1918 roku wstąpił do utworzonej w Książu Straży Ludowej i pełnił w niej służbę z bronią w ręku do 30 marca 1919 roku [Wymieniony jest również, jako jeden z konspiratorów przygotowujących zbrojny oddział powstańczy, we wspomnieniach Władysława Wienke spisanych przez Tadeusza Wienke Karty historii, "Siewca" nr 1/2005]. 3 marca 1923 roku zmarła Stanisława. Została pochowana na cmentarzu parafialnym w Książu. Jeszcze w tym samym roku 11 sierpnia ożenił się ponownie z Marią Kierblewską, córką Juliusza i Julianny z d. Hoffmann. Był członkiem Bractwa Kurkowego w Książu. [...] (więcej)

Miejscowość: Książ || Fot.: Kolekcja prywatna, WIR