Ludzie

Antoni Dębski (1896-1973)

powstaniec wielkopolski

Urodził się 16 maja 1896 roku w Kołacinie jako syn gospodarza Ignacego Dębskiego i Katarzyny z d. Talarczyk. Ukończył szkołę powszechną w Mchach. Brał udział w powstaniu wielkopolskim. 6 stycznia 1919 roku wstąpił ochotniczo do 3 kompanii dolskiej batalionu śremskiego pod dowództwem ppor. Tomasza Paula. Początkowo został wysłany z kompanią do Biedruska w celu ochrony zdobytych magazynów wojskowych, jednak już 6 lutego kompanię przeniesiono na front pod Rawicz. Walczył pod Miejską Górką, Słupią, Stwolnem, Zielona Wsią i Wydawami. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. 21 maja 1920 roku jako szeregowiec 3 kompanii 69 Pułku Piechoty (wcześniej 11 Pułku Strzelców Wielkopolskich) został uznany za zmarłego. Wystawiono mu nawet akt zgonu. Faktycznie został ranny i trafił do niewoli. Krótko po powrocie do domu, w 1921 roku wyjechał za pracą na Śląsk. Osiedlił się w Chorzowie, gdzie dostał pracę w hucie Batory. Ożenił się z Bertą Giemza. Zmarł 30 listopada 1973 roku, Berta zmarła 4 maja 1981 roku. Oboje zostali pochowani na cmentarzu w Chorzowie.

Odznaczenia:
Wielkopolski Krzyż Powstańczy - uchw. RP 01.09-0.4 z dnia 1960-01-09

Miejscowość: Kołacin || Fot.: Kolekcja prywatna, WIR