Ludzie

mjr Florian Dąbrowski (1798-1848)

dowódca obozu Książ podczas bitwy 29 kwietnia 1848 r.

Major Florian Dąbrowski
1798-1848
Bohater dwóch powstań narodowych

Pochodzenie
Florian Dąbrowski urodził się 4 maja 1798 roku w Trojanach (ochrzczony 13 maja w kościele parafialnym w Leźnicy Wielkiej przez ks. Kazimierza Koniczewskiego[1]) jako syn Kazimierza Dąbrowskiego herbu Jastrzębiec i Marianny z d. Dąbrowska herbu Ogończyk. Trojany były majątkiem rodzinnym matki leżącym w parafii Leźnica Wielka w ówczesnym województwie łęczyckim. Obecnie to powiat Zgierz w województwie łódzkim. Dziadkiem Floriana ze strony matki był generał Onufry Dąbrowski. Z kolei jeden z braci ojca, Antoni Dąbrowski był oficerem w armii Księstwa Warszawskiego, w 1816 roku jest wzmiankowany jako kapitan Korpusu Weteranów. Wiemy o pięciu synach Marianny i Kazimierza Dąbrowskich: jak się zdaje najstarszym był Florian, potem Józef, Jan, Mikołaj (ur. 1812 r.) i Leopold (ur. 1820 r.), późniejszy właściciel Trojan.

Żołnierz
W 1816 roku osiemnastoletni Florian Dąbrowski wstąpił do wojska Królestwa Kongresowego. Wraz z nim wstąpił do wojska młodszy brat Józef, który potem dotrzymywał mu kroku w karierze wojskowej. W 1817 roku Florian awansował ze stopnia sierżanta na stopień podporucznika w 2 Pułku Strzelców Pieszych. Rozkazem z dnia 13/25 kwietnia 1825 roku bracia Florian i Józef zostali przeniesieni w randze porucznika do 7 Pułku Piechoty Liniowej Królestwa Kongresowego, który wchodził w skład 2 Dywizji Piechoty i stacjonował w województwie lubelskim. Pierwsze dwie kompanie 7 PPL były kompaniami [...] (więcej)

Miejscowość: Książ || Fot.: Zasoby własne, WIR