Ludzie

ks. Kazimierz Borowicz (1903-1989)

ksiądz

Urodził się 21 lutego 1903 roku w Książu jako syn młynarza Michała Borowicza i Agnieszki z d. Śmigielska. W latach 1909-1917 uczęszczał do szkoły powszechnej w Książu.
Wychowanek gimnazjum państwowego i konwiktu arcybiskupiego w Śremie (abiturient z roku 1924). Członek Towarzystwa Tomasza Zana. Następnie student Seminarium Duchownego w Poznaniu.
Święcenia kapłańskie otrzymał w niedzielę, dnia 16 czerwca 1929 roku a Archikatedrze Poznańskiej. Mszę prymicyjną odprawił dnia 20 czerwca 1929 roku w kościele parafialnym pw. św. Mikołaja w Książu.
Był wikariuszem w Swarzędzu, Poznaniu (parafia św. Jana Jerozolimskiego) i Wielichowie.
Od roku 1936 aż do wybuchu II wojny światowej był proboszczem w miejscowości Siekierki koło Poznania. Jako kapłan kontynuował studia biblijne na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie.
Na początku wojny stanął w obronie księdza, którego Niemcy siłą wyrzucili z domu, za co został bestialsko zmaltretowany i przetransportowany do Fortu VII w Poznaniu. Stamtąd do pracy w kamieniołomach w Gusen, a następnie ze względu na stan zdrowia do KL Dachau, gdzie był poddawany eksperymentom medycznym (zarażony malarią, z której nie wyleczył się do końca życia).
Po wyzwoleniu przetransportowany do Paryża, gdzie służył alumnom Polskiego Seminarium prowadząc wykłady z języków biblijnych: hebrajskiego, greckiego i łaciny. Przez pewien czas był proboszczem Polskiej parafii na przedmieściach Paryża w Blanc Mesnil.
Był znany z dobroci i pomocy potrzebujący, którym [...] (więcej)

Miejscowość: Książ || Fot.: Zasoby własne, WIR