Leon Tyliński (1897-1972)
powstaniec wielkopolski
Urodził się 3 kwietnia 1897 roku w Książu jako syn kowala Stanisława Tylińskiego i Weroniki z d. Nawrot. W Książu ukończył szkołę powszechną. W 1913 roku wyjechał zarobkowo do Westfalii. Otrzymał pracę w Gelsenkirchen w kopalni węgla w Hülle w okręgu Gelsenkirchen. W 1915 roku został powołany do armii niemieckiej i walczył w I wojnie światowej na froncie francuskim. W grudniu 1918 roku wrócił do Książa.
Powstanie wielkopolskie i wojna 1919-1921
Pod koniec grudnia wstąpił do Straży Ludowej w Książu. Wraz z oddziałem ksiąskiej SL brał udział w wyprawie do Śremu w nocy 30 grudnia 1918 roku na rozbrajanie niemieckiego garnizonu. Oddział z Książa pozostał w Śremie do popołudnia następnego dnia i wrócił pociągiem, by wziąć udział w przejmowaniu władzy na własnym terenie. 6 stycznia 1919 wstąpił do śremskiego batalionu powstańczego i już tydzień później wraz ze swoją formacją wyruszył na front pod Leszno. W 2 kompanii dowodzonej przez chor. Mariana Trawińskiego brał udział w walkach pod Kąkolewem i na odcinku Pawłowice. Jako żołnierz Grupy Leszno został wcielony do 6 PSWlkp (później 60 PP) i przeszedł z pułkiem szlak bojowy. Brał udział w potyczkach przygranicznych pod Zbąszyniem i w przejmowaniu Bydgoszczy z rąk niemieckich 20 stycznia 1920 roku. Został zdemobilizowany w 1921 roku, dlatego można przypuszczać, że walczył też w wojnie polsko-bolszewickiej, choć nie ma na to bezpośrednich dowodów.
Po zwolnieniu z wojska w 1921 roku podjął pracę na kolei w [...] (więcej)
Miejscowość: Książ || Fot.: Zasoby własne, WIR
