Stanisław Talarczyk (1896-1974)
powstaniec wielkopolski
Urodził się 15 kwietnia 1896 roku w Chwałkowie jako syn robotnika Tomasza Talarczyka i Jadwigi z d. Bąk. Z chwilą wybuchu I wojny światowej został powołany do armii niemieckiej i walczył na froncie jako artylerzysta. Odniósł rany, które nie do końca zostały wyleczone. Po wybuchu powstania wielkopolskiego, 6 stycznia 1919 roku razem z grupą ochotników z Książa i okolicznych wsi wstąpił w szeregi śremskiego batalionu powstańczego. 13 stycznia wraz z tą formacją wyruszył na front pod Leszno. Tam otrzymał przydział do 2 kompanii dowodzonej przez chor. Mariana Trawińskiego. Brał czynny udział w walkach pod Kąkolewem z niemieckim pociągiem pancernym, w plutonie Józefa Michałowicza, wspólnie z kompanią borecką dowodzoną przez sierż. Ignacego Talarczyka. Walczył też na odcinku Pawłowice. Jako żołnierz Grupy Leszno został wcielony do 6 PSWlkp., jednak już w marcu 1919 roku otrzymał przydział do 1 Pułku Artylerii Ciężkiej Wielkopolskiej, z którym przeszedł szlak bojowy. Został zdemobilizowany w marcu 1921 roku. Ożenił się 26 kwietnia 1921 roku z Ludwiką Roszak w Rusku. W latach 1921-1939 pracował w Katowicach jako meliorator. Ze względu na zagrożenie inwazją niemiecką, jako powstaniec wielkopolski przeniósł się wraz z rodziną w roku 1939 do Lwowa i przebywał w ZSRR do 1942 roku, kiedy wraz z synami wstąpił do tworzącej się Armii Polskiej gen. Andersa. Przez Środkowy Wschód włączony został do 2 Korpusu Polskiego we Włoszech, z którym walczył m.in. pod Monte Casino, Ankoną, Maceratą aż do Bolonii. [...] (więcej)
Miejscowość: Chwałkowo Kościelne || Fot.: Zasoby własne, WIR
