Ludzie

Kazimierz Jakubowski (1892-1970)

powstaniec wielkopolski

Urodził się 26 lutego 1892 roku w Świączyniu jako syn Jakuba i Marianny z d. Schwarz. Ożenił się 4 października 1914 roku w Książu z Jadwigą Kozubską.

Powstanie wielkopolskie i wojna 1919-1921
W nocy 30 grudnia 1918 roku wyruszył z ksiąskim oddziałem Straży Ludowej, dowodzonym przez Jana Cyplika i Michała Ziembowskiego, na rozbrajanie niemieckiego garnizonu w Śremie. W styczniu 1919 roku zgłosił się ochotniczo do wojska powstańczego i dostał przydział do oddziału wągrowieckiego. Brał udział w walkach na froncie północnym, na IV odcinku kcyńskim pod dowództwem ppor. Konrada Golniewicza (berlińczyka, co polskiej mowy nie znał). Walczył o Kcynię. Został wcielony do 9 PSWlkp (później 67 PP), do kompanii por. Seiferta i z tą formacją walczył nad Notecią i pod Rynarzewem, a następnie brał udział w walkach pod Lesznem i Rawiczem jako dowódca sekcji. Został zwolniony z wojska 24 marca 1923 roku z garnizonu w Jarocinie.

We wrześniu 1923 roku wyjechał do Francji, do pracy w kopalni. Pracował jako górnik do maja 1949 roku i przeszedł na emeryturę. Podczas II wojny światowej współpracował z francuskim ruchem oporu. Zachował obywatelstwo polskie. Zmarł 8 grudnia 1970 roku w swoim domu przy ulicy de Nantes nr 127 w Marles-les-Mines we Francji.

Odznaczenia:
Wielkopolski Krzyż Powstańczy - uchw. RP 06.06-0.472 z dnia 1959-07-06

Miejscowość: Świączyń || Fot.: Zasoby własne, WIR