Ludzie

Wacław Andrzejewski (1894-1971)

powstaniec wielkopolski

Urodził się 11 września 1894 roku w Radoszkowie jako syn gospodarza Józefa Andrzejewskiego i Eleonory z d. Szymańska. W Książu ukończył siedmioklasową szkołę podstawową, następnie ukończył trzyletnią Szkołę Rolniczą w Bojanowie. W roku 1914 został powołany do niemieckiej armii i w jej szeregach walczył w I wojnie światowej na froncie francuskim. Pod koniec 1918 roku zdezerterował.

Powstanie wielkopolskie i wojna 1919-1921
Brał udział w powstaniu z bronią w ręku. 28 grudnia 1918 roku uczestniczył w oswobodzeniu Brzeźna i okolicy, potem Skoków i okolicy. Wstąpił natychmiast do oddziałów powstańczych w Wągrowcu. Pod dowództwem ppor. Włodzimierza Kowalskiego (oddział wągrowiecki) brał udział w ciężkich walkach o Szubin, Rynarzewo, Nakło i Chodzież do 18 lutego 1919 roku. Po zakończeniu powstania wstąpił w szeregi wojska polskiego. Był podoficerem w 11 PSWlkp. Został zdemobilizowany 28 stycznia 1920 roku.

24 kwietnia 1920 roku ożenił się Marią Toboła z Obredy. W roku 1921 wydzierżawił gospodarstwo rolne, z którego się utrzymywał. W roku 1937 ze względu na stan zdrowia zdał dzierżawę i aż do wybuchu II wojny światowej był bezrobotny. Podczas okupacji pracował jako robotnik w Biedrusku. W 1944 roku został aresztowany przez Gestapo i osadzony w Forcie VII w Poznaniu, a następnie przetransportowany do obozu karno-śledczego w Żabikowie, gdzie przebywał aż do wyzwolenia. Po wyzwoleniu otrzymał gospodarstwo poniemieckie w Brzeźnie, gdzie równocześnie pełnił funkcję [...] (więcej)

Miejscowość: Radoszkowo || Fot.: Zasoby własne, WIR