
dr Władysław Niegolewski (1819-1885)
poseł w pruskim parlamencie, adwokat
Ziemianin, prawnik z wykształcenia, działacz społeczny i polityk wielkopolski. Urodził się 12 września 1819 r. we Włościejewkach. Był synem Andrzeja Niegolewskiego i Anny z Krzyżanowskich. Uczył się w Gimnazjum Marii Magdaleny oraz w Gimnazjum Fryderyka Wilhelma w Poznaniu. Po zdaniu egzaminów maturalnych rozpoczął studia prawnicze na uniwersytecie w Bonn, gdzie w 1845 r. otrzymał tytuł doktora obojga praw. W marcu 1846 r. uczestniczył w nieudanej próbie zdobycia Cytadeli poznańskiej. Został uwięziony, a następnie uniewinniony w procesie berlińskim. W marcu 1848 r. przyłączył się do Komitetu Narodowego w Poznaniu.
W 1849 bronił Jakuba Krauthofera-Krotowskiego przed sądem przysięgłych w Poznaniu. W roku 1855 ożenił się z Wandą Kwilecką. Jako poseł do sejmu pruskiego w 1859 zdemaskował prowokację antypolską prezesa policji w Poznańskiem Edmunda Baerensprunga i śmiało ścierał się z Ottonem von Bismarckiem. W czasie powstania styczniowego działał w tajnym Komitecie Działyńskiego, zaopatrywał w broń kolumny generała Edmunda Taczanowskiego, walczył w bitwach pod Pyzdrami i Ignacewem. W lipcu 1863 r. aresztowany i przewieziony do więzienia w Berlinie. Został skazany na dwa lata więzienia.
W świeżo ukonstytuowanym w 1871 Reichstagu został pierwszym prezesem Koła Polskiego. Był współredaktorem „Gońca Wielkopolskiego” i członkiem dyrekcji poznańskiego Bazaru, gdzie organizował m.in. obchody dwusetnej rocznicy odsieczy wiedeńskiej. Gospodarzył [...] (więcej)
Źródła biogramu: Wielkoposka pod zaborem pruskim 1815-1918, Jerzy Kozłowski
Miejscowość: Włościejewki || Fot.: Posłowie polscy w Berlinie 1848-1928, Lech Trzeciakowski
Sygnatura: OS-00164