Walenty Wasilewski (1897-1977)
powstaniec wielkopolski
Urodził się 27 stycznia 1897 roku w Łuszczanowie w pow. jarocińskim jako syn Ignacego i Elżbiety z d. Wojcińska.
Powstanie wielkopolskie i wojna 1919-1921
27 stycznia 1919 roku wstąpił ochotniczo do 1 Batalionu Saperów Wielkopolskich i pod dowództwem ppor. Zygmunta Kaletki walczył na froncie północnym nad Notecią, w rejonie Łękna, Ryczywołu, Tarnowa, Rogoźna oraz Wągrowca. W kwietniu 1919 roku przydzielony do 2 BSWlkp (później 14BSWlkp) walczył pod dowództwem ppor. Wacława Leitgebera, od sierpnia 1919 na wojnie polsko-bolszewickiej. Został zdemobilizowany 17 kwietnia 1921 roku.
Z zawodu był mistrzem malarskim. Z pierwszą żoną mieszkał w Żerkowie. Ożenił się po raz drugi w 1934 roku, z Marią Filipiak w Książu i osiadł w Zaborowie. Po II wojnie światowej pracował w Spółdzielni Gminnej. W latach 70. otrzymał awans na podporucznika WP za udział w powstaniu wielkopolskim. Należał do ZBoWiD-u Koło Książ. Zmarł 16 sierpnia 1977 roku w Śremie. Został pochowany na cmentarzu parafialnym w Książu.
Odznaczenia:
Wielkopolski Krzyż Powstańczy - uchw. RP 08.29-0.353 z dnia 1968-08-29
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski 1976
Źródła biogramu: Powstańcy Wielkopolscy Ziemi Ksiąskiej, Tomasz Jankowski, Katarzyna Gwincińska, Bohdan Kaczmarek
Miejscowość: Zaborowo || Fot.: archiwa rodzinne
Sygnatura: OS-00155
