Ignacy Szypura (1897-1977)
powstaniec wielkopolski
Urodził się 1 sierpnia 1897 roku we Wronczynie k. Pobiedzisk jako syn Marcina i Apolonii z d. Zandecka.
Powstanie wielkopolskie i wojna 1919-1921
25 stycznia 1919 roku wstąpił na ochotnika do 1 Batalionów Saperów Wielkopolskich dowodzonego przez kpt. Konstantego Skąpskiego. Dostał przydział do 1 kompanii por. Piotra Suffczyńskiego. Ze swoją formacją brał udział w walkach pod Szkaradowem w pobliżu Rawicza oraz pod Zdunami. Już w lutym 1919 roku saperzy zostali wysłani na front północny. Tam walczył pod Chodzieżą, Inowrocławiem, Barcinem i Szubinem. Najprawdopodobniej walczył także na wojnie polsko-bolszewickiej, ale nie mamy przekonujących dowodów. Został zdemobilizowany 14 lipca 1921 roku.
W latach 20. wyjechał zarobkowo do Francji i pracował jako górnik. Ożenił się w 1931 roku w Książu ze Stanisławą Kaźmierczak i osiadł w Świączyniu, gdzie do końca życia prowadził gospodarstwo rolne. Po II wojnie światowej należał do ZBoWiD-u Koło Książ. W latach 70. Otrzymał awans na podporucznika WP za udział w powstaniu wielkopolskim. Zmarł 28 marca 1977 roku w Świączyniu i został pochowany na cmentarzu parafialnym w Gogolewie.
Odznaczenia:
Wielkopolski Krzyż Powstańczy - uchw. RP 08.29-0.353 z dnia 1968-08-29
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Źródła biogramu: Powstańcy Wielkopolscy Ziemi Ksiąskiej, Tomasz Jankowski, Katarzyna Gwincińska, Bohdan Kaczmarek
Miejscowość: Świączyń || Fot.: archiwa rodzinne
Sygnatura: OS-00154
