Ludzie

Franciszek Szyszka (1878-1963)

kowal z Książa, powstaniec wielkopolski

Urodził się 29 września 1878 roku w Wyrzece k. Śremu jako syn Kazimierza i Ludwiki z d. Chmiel. Ożenił się z Salomeą Głowacką i zamieszkał w Książu najpóźniej w 1912 roku. Był mistrzem kowalskim. Posiadał nieruchomość przy zachodniej pierzei rynku, gdzie od frontu był sklep, a w głębi prowadził kuźnię i warsztat naprawy maszyn rolniczych.

Powstanie wielkopolskie
27 grudnia 1918 roku wstąpił do Straży Ludowej w Książu dowodzonej przez Stanisława Banaszyńskiego. W nocy 30 grudnia 1918 brał udział w wymarszu ksiąskiego oddziału SL na rozbrajanie niemieckiego garnizonu w Śremie. Po powrocie następnego dnia brał udział w przejmowaniu władzy w Książu. Do końca powstania pozostał w Książu w Straży. Pełnił z bronią w ręku służbę wartowniczą przy obiektach publicznych i służbę patrolową. Brał udział w rozbrajaniu okolicznych Niemców.

Dopóki pozwalały mu siły, był kowalem i prowadził sklep. W dwudziestoleciu międzywojennym aktywnie działał w Bractwie Kurkowym i przy organizacji Ochotniczej Straży Pożarnej, której był członkiem od momentu utworzenia. Po II wojnie światowej prowadził warsztat naprawy maszyn do szycia i centryfug. Należał do ZBoWiD-u Koło Książ. Zmarł 21 lutego 1963 roku w Książu i został pochowany na tamtejszym cmentarzu parafialnym.

Odznaczenia:
Wielkopolski Krzyż Powstańczy - uchw. RP 08.01-0.716 z dnia 1958-08-01

Miejscowość: Książ